قرارداد تامین مالی در نظام تجارت بین الملل

قرارداد تامین مالی در نظام تجارت بین الملل

در اثر انعقاد قرارداد تأمین مالی با رعایت شرایط عام و خاص، روابط مستقیم قراردادی میان فروشنده و عامل ایجاد می گردد و در نتیجه برای هر یک از فروشنده و عامل وظایفی به وجود می آید که برای دیگری جزء حقوق وی محسوب می گردد. نمی توان تمام حقوق و تعهدات طرفین را به طور قطعی مشخص نمود زیرا موارد آن با توجه به قانون حاکم و تراضی طرفین می تواند متفاوت باشد. با این حال به طور معمول در همه قراردادهای از این نوع، فروشنده موظف می باشد تمام حساب های دریافتنی موجود و آتی خود را به همراه تضمینات آن به عامل انتقال دهد هرچند که عامل در مقابل این انتقال تعهد به پذیرش همه موارد را ندارد و حق انتخابی برای خود در قرارداد پیش بینی می نماید که به موجب آن از میان حساب های دریافتنی آن هایی را که مناسب می بیند تأمین مالی شان را عهده دار می گردد. فروشنده همچنین موظف می باشد در راستای همکاری با عامل در جهت دریافت حساب دریافتنی منتقل شده، تمام اسناد و مدارک مرتبط با آن را به عامل تحویل دهد و وجود حساب دریافتنی منتقل شده را نیز تضمین نماید.