بررسی پاسخ توده های مقاوم و حساس علف هرز خونی واش معمولی (phalaris minor) به دُزهای مختلف علف کش مزوسولفورون+یدوسولفورون+ایمن کننده مفن پایردیاتیل از دو استان کشور

بررسی پاسخ توده های مقاوم و حساس علف هرز خونی واش معمولی(phalaris minor) به دُزهای مختلف علف کش مزوسولفورون+یدوسولفورون+ایمن کننده مفن پایردیاتیل از دو استان کشور

به منظور کمی سازی درجه مقاومت توده های مقاوم علف هرز خونی واش معمولی به علف کش مزوسولفورون+یدوسولفورون+ایمن کننده مفن پایردیاتیل ) 1.2% (od آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تکرار انجام شد. این آزمایش دوبار در گلخانه مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور در سال 1398 تکرار شد. تیمارهای این آزمایش شامل دو استان (فارس و خوزستان)، چهار توده علف هرز خونی واش (شامل دو توده حساسg3  و37kh) و دو توده مقاوم(  f12و43 kh (( و هفت دُز مختلف علف کش مزوسولفورون+یدوسولفورون+ایمن کننده مفن پایردیاتیل بودند. توده های خونی واش در مرحله دو تا سه برگی در معرض هفت دُز مختلف علف کش قرار گرفتند. چهار هفته پس از سمپاشی وزن خشک گیاهان اندازه گیری شد. به منظور تعیین درجه مقاومت و برازش نمودارها از مدل لگلجستیک سه پارامتره استفاده شد. میانگین درجه مقاومت برای توده مقاوم43 kh از استان خوزستان 3.8 برآورد شد.همچنین به دلیل مقاومت بالای توده12 f از استان فارس، برازش مدل برای این توده ممکن نبود بنابراین درجه مقاومت برای این توده، بیش از 19.8 تخمین زده شد. بروز مقاومت بالا به علف کش مزوسولفورون+یدوسولفورون+ایمن کننده مفن پایردیاتیل در علف هرز خونی واش، از استان های فارس و خوزستان زنگ خطری برای کشاورزی این مناطق می باشد. بنابراین باید از مصرف متوالی این علف کش خودداری شود. همچنین به منظور حفظ این علف کش در سبد سموم، رعایت برنامه های مدیریتی مثل تناوب زراعی، اختلاط علف کش ها و تناوب استفاده از علف کش ها ضروری است.