بررسی تاثیر روش تدریس همیاری بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان

بررسی تاثیر روش تدریس همیاری بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان

روش تدریس همیاری موجب افزایش رغبت، علاقه و انگیزه دانش آموزان برای یادگیری می شود، زیرا در این روش کلاس از حالت خشک و معمول خارج می شود و به یک صحنه تفریحی تبدیل می شود و طراوت ذهنی خاصی بین دانش آموزان ایجاد می شود که در یادگیری بسیار مهم و با اهمیت است. در روش تدریس همیاری، دانش آموزان در قالب گروه های کوچک فرصت می یابند که از طریق صحبت کردن، کارکردن با دانش آموز دیگر، توضیح دادن، ارزیابی کردن و ارزیابی شدن امکان بیشتری برای برقراری ارتباط با همکلاس های خود را پیدا کنند. در نتیجه دانش آموزانی که از طریق آموزش فعال به یادگیری می پردازند نه تنها بهتر یاد می گیرند بلکه از تجربه یادگیری خود لذت بیشتری هم می برند و با دیگران تعامل و ارتباط بیشتری بر قرار می کنند. با توجه به هدف این پژوهش که به دنبال بررسی تاثیر روش تدریس همیاری بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان می باشد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد.

جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان ابتدایی شهر مریوان که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تدریس هستند، تشکیل داد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مهارت های اجتماعی ایندربیتزن و فوستر (1992) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب 0.70 و 0.85 بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تأیید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمونt  همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان در پیش آزمون 29.20 بود که در پس آزمون به 40.35 افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد. (p=0.003) در واقع بین دانش آموزانی که باروش تدریس همیاری آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان مهارت اجتماعی آن ها تفاوت معناداری وجود دارد.