• بررسی کارکرد زبان در حکایت دوم باب هفت گلستان سعدی

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1399/12/14
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1399/12/14
    • تعداد بازدید: 217
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    بررسی کارکرد زبان در حکایت دوم باب هفت گلستان سعدی

    گلستان نوشته ی شاعر و نویسنده ی پرآوازه ایرانی سعدی شیرازی است. به باور بسیاری، گلستان تأثیرگذارترین کتابِ نثر در ادبیات فارسی است. که در یک دیباچه و هشت باب به نثر مسجَّع (آهنگین) نوشته شده است. بیشترِ نوشته های آن کوتاه و به شیوه ی داستان ها و پندهای اخلاقی است. این کتاب به نثر آهنگین و آمیخته با نظم و در هشت فصل (اصطلاحاً هشت باب) نوشته شده است. هشت باب گلستان عبارتند از: «سیرت پادشاهان»، «اخلاق درویشان»، «فضیلت قناعت»، «فوائد خاموشی»، «عشق و جوانی»، «ضعف و پیری»، «تأثیر تربیت»، و «آداب صحبت». گلستان یکی از تأثیرگذارترین کتاب های نثر در ادبیات فارسی است. این کتاب، مجموعه ای از حکایت های مستقل و حاوی اندرزها و جمله های قصار است. اما هنر داستان گویی و ایجاز نگارنده، مانع از آن می شود که وجه تعلیمی آن باعث ملالت خواننده شود. بابِ هفتم گلستان. بخش هفتم گلستان سعدی که سرلوحۀ آن «در تأثیر تربیت» است. در این باب، نکاتی درباره تربیت افراد مطرح شده است. برای اینکه تربیت در کسی تاثیر داشته باشد تنها مبادرت به تربیت کردن کافی نیست. گوهر درون فرد هم باید خاصیت پذیرش را داشته باشد مثل زمین شوره زار و زمین حاصلخیز. حکایت دوم از باب هفتم، اشاره ایست به اصالت هنر و توجه به هنر آموزی که سعدیبه واسطه آن هنر و فرعنگ هنر دوستی را در جامعه ترویج می دهد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها