بررسی رابطه بین رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی

بررسی رابطه بین رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف نظام تعلیم و تربیت، در هر جامعه سعادت و پیشرفت دانش آموزان است. بی شک سازگاری تحصیلی از مسائل مهمی است که سلامت عاطفی، اجتماعی و رشد اجتماعی و پیشرفت دانش آموزان در گرو آن است. برای رسیدن به این خواسته باید عوامل تأثیرگذار بر آن را بررسی و شناسایی کرد. چرا که سازگاری تحصیلی با زندگی فردی، اجتماعی، شغلی و نظایر آنها مرتبط است. چنانچه این نوع سازگاری با موفقیت صورت گیرد، فرد چشم انداز مثبتی به دیگر جوانب زندگی خواهد داشت. به عبارتی موفقیت در سازگاری تحصیلی رشد و تعالی در دیگر جوانب و دوره های زندگی را به دنبال خواهد داشت. با توجه به ماهیت این پژوهش که به دنبال بررسی رابطه رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان می باشد، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را  دانش آموزان شهر مریوان تشکیل داد. که 120 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش، برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه رشد اجتماعی وایتزمن (1990)، پرسشنامه سازگاری تحصیلی سین ها و سینگ(1993)، استفاده شد. و پایایی آن از طریق از طریق آلفای کرونباخ  محاسبه شد به ترتیب 0.74 و 0.77 بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از اساتید و متخصصان تأیید گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری، از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (کولموگرف اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. نتایج نشان داد، میزان ضریب همبستگی پیرسون رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان (r=0.736) مقدار قوی و مثبت و دارای جهت مستقیم می باشد، یعنی با افزایش میزان رشد اجتماعی با سازگاری تحصیلی دانش آموزان افزایش می یابد و بلعکس.