تاثیرآموزش رفتاری والدین و بازی درمانی بر رفتار کودکان مبتلا به adhd

تاثیرآموزش رفتاری والدین و بازی درمانی بر رفتار کودکان مبتلا به adhd

adhdیکی از اختلالات شایع دوران کودکی است به حالتی دلالت می کند که درآن کودک به نحوی مفرط وبیش از اندازه فعال و پرجنب وجوش است تحرک زیاد این کودکان نه تنها خود آن ها را بلکه اطرافیان، همکلاسی ها، اولیای مدرسه را دچار مشکل می کند. وبا نقص در توجه و اختلال در تکانشگری همراه است و به وسیله مشکلات مداوم و اضافی در کنترل خود که موجب رفتارهایی مانند بی توجهی، تکانشگری و بی قراری می شود. و پیامدهایی برای عملکردهای شخصی، عملکرد تحصیلی و کیفیت زندگی فرد دارد. هدف ازپژوهش حاضر تعیین میزان تاثیر آموزش رفتاری والدین و بازی درمانی بر رفتار کوکان مبتلا به adhd  بود. روش پژوهش مروری (کتابخانه ای) بود. در نگارش این پژوهش از مقالات نمایه شده در پایگاه اطلاعاعاتی ایران داک، مگ ایران، اس آی دی، سیویلیکا و همچنین منابع کتابخانه ای استفاده شد. درمان های متدوال adhd شامل دارو درمانی و رفتار درمانی می باشد. ازمیان درمان رفتاری، آموزش رفتاری والدین وبازی درمانی بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش رفتاری والدین موجب می شود والدین شناخت های نادرست خود را در مورد خودشان و همچنین کودکشان اصلاح کنند و احساس گناه به خاطر مقصر دانستن خودشان واحساس خشم به دلیل مقصر دانستن کودکشان را کاهش دهند بدین ترتیب کاهش احساس منفی در والدین به ایجاد روابط بهتر با کودک با اختلالadhd کمک می کند و در نهایت کاهش مشکلات رفتاری و علائم اختلال نارسایی توجه( بیش فعالی) می شود؛ بازی درمانی نیز به بهبود مهارت های رهبری در کودکان کمک می کند و مهارت های اجتماعی آن ها را افزایش می دهد. بازی درمانی مداخله ای است که خطری برای کودک ندارد و مقالات زیادی این رویکرد را تأیید می کنند.