بررسی تاثیرآموزش مبتنی بر یادگیری مشارکتی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان

بررسی تاثیرآموزش مبتنی بر یادگیری مشارکتی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان

امروزه جامعه بیش از هر زمان دیگری به افراد هوشمند و خلاق نیاز دارد. هر قدر جهانی که در آن زندگی می کنیم پیچیده تر می شود، نیاز به شناسایی و پرورش ذهن های خلاق و آفریننده بیشتر و شدیدتر می شود. به همین دلیل در شرایط کنونی مسئله خلاقیت از مهم ترین مسائل در قلمرو روانشناسی آموزشگاهی است. خلاقیت ها، یک فرایند ذهنی است که به وسیله آن یک فرد، انگاره ی جدید یا دست آورده های نوین می آفریند و یا انگاره ها و دست آورده های موجود خود را به گونه ای بازترکیب می کند که برای خودش جدید است. با  توجه به هدف این پژوهش که به دنبال بررسی تاثیرآموزشی مبتنی بر یادگیری مشارکتی بر  پرورش خلاقیت دانش آموزان می باشد. از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان ابتدایی شهر سنندج که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تدریس هستند تشکیل داد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه عابدی(1387) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب 0.76 و 0.82 بود  و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تأیید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمونt  همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان  خلاقیت دانش آموزان در پیش آزمون 39.18 بود که در پس آزمون به 50.25 افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد. (p=0.006) در واقع بین دانش آموزانی که با روش مبتنی بر یادگیری مشارکتی آموزش دیده اند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیده اند در میزان  پرورش خلاقیت آن ها تفاوت معناداری وجود دارد.