مقایسه رضایت زناشویی و سلامت روانی کارکنان زن و مرد بخش های درمانی و غیر درمانی بیمارستان بزرگ نفت اهواز

با توجه به عوامل استرس زایی که خاص محیط های بیمارستانی است و ارتباط دایم کارکنان این محیط ها، انتظار میرود شاغلین بخش درمانی در مقایسه با بخش غیر درمانی سلامت روان نامطلوب تری داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه رضایت زناشویی و سلامت روانی کارکنان زن و مرد بخش های درمانی و غیر درمانی بیمارستان بزرگ نفت اهواز بود. طرح پژوهش از نوع علی- مقایسه ای از نوع پس رویدادی بود. نمونه این پژوهش مشتمل بر 300 نفر از کارکنان زن و مرد بخش های درمانی و غیر درمانی بیمارستان بزرگ نفت اهواز در سال 1395 که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری دردسترس استفاده شده است. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه رضایتمندی زناشویی انریچ و پرسشنامه سلامت روان بود. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین کارکنان بخشهای درمانی و بخشهای غیر درمانی از نظر مؤلفه ی رضایت زناشویی(f=5.97 , p<0.01)   تفاوت معنیداری وجود دارد اما تفاوت معنیداری از نظر سلامت روان(f=0.10 , p>0.05)   بین دو گروه وجود ندارد. با توجه به پژوهش حاضر بین دو نمونه کارکنان بخشهای درمانی و بخشهای غیر درمانی در مؤلفه ی رضایت زناشویی تفاوت معنیدار وجود دارد اما تفاوت معنی داری از نظر سلامت روان بین دو گروه وجود ندارد. از نتایج پژوهش حاضر میتوان با شناخت عوامل رضایت زناشویی و سلامت روانی کارکنان به آنها برای راهبردهای لازم در افزایش رضایت زناشویی و سلامت روانی کارکنان کمک کرد.