بررسی رابطه خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه کردستان

بررسی رابطه خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه کردستان

انگیزش پیشرفت به عنوان عامل مهمی در پیشرفت تحصیلی شناخته شده است که شواهد بسیاری پیرامون اثرگذاری آن برعملکرد تحصیلی وجود دارد. همچنین خودکارآمدی به عنوان عاملی اساسی در به‏ کارگیری راهبردهای مناسب جهت حل‏ مسأله و دستیابی به اهداف مختلف از جمله موفقیت تحصیلی شناخته می شود. به همین منظور برای بررسی میزان و رابطه خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه کردستان در سال تحصیلی 96-1395 با استفاده از جدول مورگان 245 نفر(دختر و پسر) از 6 دانشکده به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از جمع‏ آوری اطلاعات به کمک پرسش‏نامه خودکارآمدی شرر(1982) و پرسش‏نامه انگیزش هرمنس (1970)، دریافت شد که وضعیت خودکارآمدی عمومی دانشجویان به طور معناداری پایین‏تر از متوسط است و همچنین میزان انگیزش پیشرفت در نمونه آماری این تحقیق نیز به‌طور معناداری پایین‌تر از میانگین است.

درنهایت می‏ توان گفت که خودکارآمدی عمومی، پیش ‏بینی‏ کننده معنادار انگیزش پیشرفت است و در میان ابعاد خودکارآمدی، بُعد "آغازگری رفتار" بیشترین همبستگی را با انگیزش پیشرفت دارد. خودکارآمدی دانشجویان پسر به ‏طور معناداری از دختران کمتر است و در کل دانشجویان دانشکده کشاورزی خودکارآمدی بالاتری از دانشجویان دانشکده‏ های علوم انسانی و مهندسی دارند و دانشجویان دانشکده ادبیات و زبان ‏های خارجه نیز خودکارآمدی بالاتری به نسبت دانشکده مهندسی از خود نشان دادند. در مورد انگیزش‏ پیشرفت تفاوت معناداری بین دختران و پسران و نیز میان دانشکده ‏های مختلف مشاهده نشد.