خوانش سنت گرایان دینی از شهر با تأکید بر تفکرات سید حسین نصر

خوانش سنت‌گرایان دینی از شهر با تأکید بر تفکرات سید حسین نصر

امروزه سنت‌گرایی به‌عنوان جریانی شناخته می‌شود که با نقد بنیان‌های مدرنیته به دنبال بازگشت به سمت سنت و ترمیم رابطه انسان با هستی است. از چهره‌های اصلی جریان سنت‌گرایی می‌توان از گنون، بورکهارت و سید حسین نصر نام برد. این جریان با تکیه‌بر کثرت‌گرایی دینی در بین ادیان الهی به دنبال بازیابی توان جمعی ادیان برای مقابله با پروژه مدرنیته است و در این ‌بین چگونگی فهم رابطه انسان با هستی را در کانون مباحث فکری خود قرار می‌گیرد. تولد انسان خود بنیاد و سیطره نگاه اومانیستی به‌واسطه تکیه تک‌بعدی بر عقلانیت ابزاری موجب شکل‌گیری بحران‌های متعدد و متنوع در سرتاسر عالم شده است که کشورها و شهرهای اسلامی نیز از این قاعده مستثنا نبوده‌اند.

پژوهش حاضر به دنبال واکاوی اندیشه‌های بنیادین این جریان و تشریح خوانش سنت‌گرایان در مواجهه با شهر و بحران‌های شهری با تأکید بر تفکرات سید حسین نصر به‌عنوان نماینده شاخص ایرانی این جریان است و همچنین نتایج پژوهش سه مقوله «ترمیم رابطه انسان و طبیعت» (یک مقوله هستی‌شناسی)، «بازتعریف اصول قدسی شهرسازی» (یک مقوله معرفت‌شناسی) و «بازنگری در آموزش شهرسازی» (یک مقوله روش‌شناسی) را به‌عنوان راهبردهای خروج از بحران‌های شهری از منظر سید حسین نصر را ارائه می‌کند.