امکان سنجی پیدایش معماری التقاطی متأثر از معماری اقلیمی سنتی ایران و معماری سبز غرب

امکان‌سنجی پیدایش معماری التقاطی متأثر از معماری اقلیمی سنتی ایران و معماری سبز غرب

معماری التقاطی در ایران پیشینه‌ای تاریخی دارد. معماران با استفاده از سبک‌های التقاطی در پی خلق بناهایی نوین با کارآیی مناسب‌تر در فضاهای معماری و شهرسازی بوده‌اند. سبک‌های معماری مدرن به دلیل تعدد، تأثیر بسزایی در تنوع کالبدی ساختمان‌ها و فضاهای شهری گذاشته‌اند. معماران ایرانی دوره قاجار و پهلوی از این نوع معماری در التقاط با معماری سنتی استفاده کرده‌اند که در پیدایش سبک و خلق بناهای شاخص این دوران به‌خوبی مشهود است. یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های انسان عصر جدید وجود پیامدهای منفی جهان صنعتی، نظیر آلودگی روزافزون محیط‌زیست، کاهش منابع طبیعی و سوخت‌های فسیلی می‌باشد. معماری سبز با جست‌وجوی راه‌حلی برای به حداقل رساندن اثرات منفی ساختمان‌ها بر محیط‌زیست است.

بدین‌جهت این نوع معماری، با اصول و مبانی منطبق با ویژگی‌های طبیعت و انرژی‌های پاک، اثرات نامطلوب آلودگی‌های زیست‌محیطی را کنترل نموده و به مناسب‌ترین طریق در ساختمان‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد و موجب پیدایش معماری پایدار می‌گردد. معماری اقلیمی سنتی ایران نیز، راهکارهای مناسبی متناسب با شرایط اقیلمی هر منطقه و مهار عوامل مخل جوی داشته است. گرچه استفاده از عوامل جوی و بهره‌برداری از تابش خورشید و جریان هوا، رایج‌ترین نوع کاربرد انرژی‌های بی‌زیان در معماری سنتی ایران است. در این مقاله سعی بر آن است تا با مطالعه و تحلیل معماری اقلیمی سنتی ایران و معماری سبز غرب، امکان التقاط این دو سبک از معماری در ایران مورد بررسی است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع مکتوب کتابخانه‌های علمی تخصصی معماری و مطالعه وب‌سایت‌های علمی پژوهشی بوده است.