مروری بر روش های حذف آنتی بیوتیک ها از محلول های آبی

مروری بر روش های حذف آنتی بیوتیک ها از محلول های آبی

زمینه و هدف: آنتی بیوتیک ها آلاینده های نوظهور هستند که از طریق فاضلاب صنایع داروسازی، بیمارستانی و فاضلاب شهری به محیط زیست انسان (منابع آب شرب، مواد غذایی و خاک) وارد می شوند. هدف از این مطالعه بررسی روش های حذف آنتی بیوتیک ها از فاضلاب به منظور مقایسه و تشریح انواع روشها می باشد. روش کار: به دلیل عدم اطلاعات کافی از عوارض آنتی بیوتیک ها در محیط زیست، مقالات مختلف از داده پایگاه های علمی google scholar، pubmed، sid، elsevier، springer و وب سایت who با کلید واژه های روش های حذف، آنتی بیوتیک ها، آب و فاضلاب جمع آوری شد. نتایج: سه روش تصفیه فیزیکی، بیولوژیکی و اکسیداسیون شیمیایی برای حذف آنتی بیوتیک ها به کار می رود.

روش های تلفیقی که ترکیبی از چند روش فوق می باشد نیز به طور گسترده درحال توسعه هستند. از جمله روش های فیزیک وشیمیایی ازناسیون، پروکسون، راکتورهای فتوکاتالیستی هستند. فرایندهای حذف فیزیکی جذب روی زئولیت ها، استفاده از کربن فعال و فرایندهای غشایی هستند که به دلیل عدم تشکیل محصولات جانبی و رادیکال های آزاد بیشتر کاربرد دارند. روش های بیولوژیکی، روش های بی هوازی و هوازی مختلف هستند که از میکروارگانیسم ها جهت حذف داروها استفاده می شود. روش های نوین الکتروشیمیایی، فرایندهای فتوفنتونی، الکتروفنتون، نانوتکنولوژی و ... را می توان اشاره نمود. روش های بیولوژیکی به دلیل آسیب آنتی بیوتیک به سیستم تصفیه آب،  فاضلاب و گونه های میکروبی و روش اکسیداسیون شیمیایی به دلیل هزینه بالا و پیچیدگی توصیه نمی شوند. نتیجه گیری: به طور کلی، استفاه از روش های پیشرفته تصفیه آب و فاضلاب و نیز روش های ترکیبی از جمله الکتروشیمیایی، بیوالکتروشیمیایی و اکسیداسیون پیشرفته همراه با جذب یا تخریب بیولوژیکی کارایی بهتری در حذف آنتی بیوتیک ها دارند که نیازمند آزمایشات بیشتر و کاربرد آن ها در مقیاس بزرگ می باشد.