بررسی رابطه حافظه ی فعال و توجه پایدار با فراشناخت در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی

بررسی رابطه حافظه ی فعال و توجه پایدار با فراشناخت در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی

اختلال وسواس فکری عملی اختلال رایج و مزمنی است که بر بسیاری از جنبه های کیفیت زندگی شامل تحصیلات، شغل، استقلال مالی تأثیر دارد و دهمین بیماری پرهزینه جهان است. هدف این پژوهش بررسی رابطه حافظه ی فعال و توجه پایدار با فراشناخت در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی می باشد. پژوهش براساس هدف، کاربردی و بر اساس شیوه ی جمع آوری داده ها، توصیفی است و براساس اهداف پژوهش، این مطالعه از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه را مراجعان سرپایی مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی که طی اردیبهشت 1398 تا خرداد 1398، برای درمان به مراکز مشاوره و کلنیک های روان پزشکی شهرستان گنبد مراجعه کرده اند را تشکیل می دهد که در دسترس انتخاب شدند.

برای بررسی متغیر ها از پرسشنامه وسواس فکری عملی مادزلی، آزمون حافظه ی فعال دانیمن وکارپنتر، آزمون توجه پایدار و پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز استفاده گردید. یافته ها حاکی از آن است که بین حافظه ی فعال با فراشناخت سطح معناداری 0.023 و بین توجه پایدار و فراشناخت 0.036 برقرار است. از آنجایی که مقدار سطح معناداری کمتر از 0.05 است؛ بنابراین بین حافظه ی فعال با فراشناخت و توجه پایدار با فراشناخت در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که حافظه ی فعال و توجه پایدار توان پیش بینی فراشناخت در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی را دارد. لذا می توان گفت تاثیر فراشناخت با کارکردهای اجرایی در افراد مبتلا به وسواس فکری- عملی نه تنها می تواند افراد وسواسی را از افراد غیر وسواسی تفکیک کند، بلکه این باورها با شدت وسواسی بودن نیز رابطه نیرومندی دارند.