نقش امنیت اجتماعی در ارتقاء مؤلفه سرمایه های اجتماعی با توجه به کیفیت مدیریت شهری

نقش امنیت اجتماعی در ارتقاء مؤلفه سرمایه‌های اجتماعی با توجه به کیفیت مدیریت شهری

یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در موفقیت عملکرد مدیریت شهری، سرمایه اجتماعی شهروندان هست که نقشی بسیار مهم‌تر از سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمان‌ها و جوامع ایفا می‌کند و شبکه‌های روابط جمعی و گروهی، انسجام بخش میان انسان‌ها، سازمان‌ها و انسان‌ها و سازمان‌ها با سازمان‌ها هست. بدون سرمایه اجتماعی، پیمودن راه‌های توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی، ناهموار و دشوار خواهد بود. احساس امنیت، پدیده‌ای روان‌شناختی است که ابعاد گوناگون دارد. این احساس از تجربه‌های عینی و اکتسابی افراد از شرایط و اوضاع پیرامون ناشی می‌شود؛ بنابراین، افراد به شکل‌های گوناگون آن را تجربه می‌کنند. باید توجه داشت آنچه در این نوشتار مدنظراست، احساس امنیت در معنای واقعی و عام آن است و لازم است بین این مفهوم و ناامنی که جنبۀ کاملاً شخصی دارد، تفکیک قائل شویم. امنیت اجتماعی یکی از مهم‌ترین مسائل جامعه‌شناختی بشریت از ابتداى پیدایش حیات انسان بوده است که البته به دلیل تحولات سال‌های اخیر به‌شدت موردتوجه مسئولین، نخبگان، کارشناسان و عموم مردم قرارگرفته است.

همچنین سرمایه‌های اجتماعی نیز از مقولات موردبحث در علوم اجتماعی و از اهداف مدیریت هست و در بردارنده نوع ارتباطات و تعاملات افراد انسانی یک اجتماع است و به‌صورت مستقیم بر سطوح سیاسی و اجتماعی جامعه تأثیر می‌گذارد. مقاله حاضر با تعریف مؤلفه های امنیت اجتماعی و سرمایه اجتماعی به بررسی نقش کیفیت مدیریت شهری در ارتقاء سرمایه اجتماعی پرداخته و موضوع ارتقاء سرمایه‌های اجتماعی را از منظر افزایش امنیت اجتماعی به‌واسطه عمل به وظایف و تکالیف محوله و خدمات ارائه‌شده از سوی مدیریت شهری موردبررسی و قرار داده و تأمین امنیت و ایجاد احساس آرامش و اطمینان درسانت و طراحی فضای شهری و تنظیم و سامان بخشی به فعالیت‌های مربوطه و خدمات ارائه‌شده توسط مدیریت شهری را جزء عوامل توسعه و ارتقاء سرمایه‌های اجتماعی تبیین نماید.