بررسی مؤلفه های هویت بخش نما در مواجهه با معماری معاصر نمونه موردی شهر قزوین

بررسی مؤلفه‌های هویت‌بخش نما در مواجهه با معماری معاصر نمونه موردی شهر قزوین

معماری و شهرسازی اصیل ایرانی دارای ارزش‌های استواری است که علاوه بر پاسخگویی به جنبه‌های عملکردی، پاسخگو مناسب نیازهای روحی و روانی مردم نیز بود که از جمله نمونه بارز آن می‌توان به مساجد و فضاهای شهری ساخته شده تا قبل از ورود مدرنیته به ایران اشاره نمود. این معماری چنان دارای هویت و مفهوم است که هنوز پس از گذشت سالیان متمادی می‌تواند به‌عنوان الگوی مناسبی در طراحی و ساخت بناها از آن استفاده نمود و حتی با تکرار الگوهایی ویژه از رویدادها در مکانی خاص عنصری مناسب و مشخص در ساختار مکانی زمان باشد. امروزه هویت و کیفیت معماری و فضاهای شهری تنزل یافته است.

بحران هویت، از خود بیگانگی، واژگانی است که در فضاهای شهری و معماری به‌وفور به چشم می‌خورد؛ که عامل اصلی وقوع این بحران نشات گرفته از آشفتگی و پریشانی نماهای شهری است که روزبه‌روز، چهره حادتری به خود می‌گیرد و جنبه‌های بیشتری از ناهمگونی میان این نماها و فرهنگ و اقلیم، نمود می‌یابد. در بی‌هویتی نماهای امروز، تردیدی نیست و بایستی برای هویت بخشی به معماری و فضاهای شهری در ابتدا سعی در ارتقا کیفی نماهای آن‌ها نمود. ازاین‌رو پژوهش حاضر به دنبال رسیدن به مؤلفه‌های مؤثر در هویت بخشی و ارتقا کیفی نماهای شهری است بنابراین با پیشبرد تحقیق به روش گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای و میدانی، پرسشنامه (spss) و روش تجزیه‌وتحلیل اطلاعات روش کیفی می‌باشد.