مطالعه تطبیقی اسباب فسخ نکاح در فقه امامیه و قانون مدنی افغانستان

مطالعه تطبیقی اسباب فسخ نکاح در فقه امامیه و قانون مدنی افغانستان

در پژوهش حاضر سعی شده است، اسباب فسخ نکاح از منظر فقه امامیه و قانون مدنی افغانستان تبیین شده و موارد اشتراک و افتراق آن دو نیز مورد مقایسه قرار گیرد. اجرایی بودن فقه امامیه و قانون مدنی افغانستان در محاکم این کشور، بحث تطبیقی میان آن دو را ضروری می نماید. از بررسی و تحقیق در این زمینه به دست می آید که « اسباب فسخ نکاح » در فقه امامیه و قانون مدنی افغانستان، متفاوت از یکدیگر بیان شده است؛ فقهای امامیه سه امر را موجب حق فسخ نکاح می دانند که عبارت اند از: وجود برخی از "عیوب" در مرد یا زن، "تدلیس" و "تخلف از شرط صفت".

قانون مدنی افغانستان شش امر را موجب فسخ نکاح می داند که به دو دسته تقسیم می شود: الف - دسته اول اموری است که سبب وجود خلل در حین عقد می شود و عبارتند از:1-  فقدان یکی از شروط صحت عقد. 2-  جنون و عته. 3-  نقصان مهر از اندازه ی مهر المثل زوجه. ب-  دسته دوم اموری است که سبب وجود خلل بعد از عقد می شود و مانع دوام نکاح می گردد و عبارتند از: 1-  حرمت مصاهره. 2-  لعان. 3-امتناع زوجه غیر کتابی از مسلمان شدن، در صورتی که زوج او مسلمان شده باشد.