مروری بر تجارب سامانه های امتیازدهی ساختمان های سبز در ایران و جهان

مروری بر تجارب سامانه‌های امتیازدهی ساختمان‌های سبز در ایران و جهان

رشد ساختمان‌سازی در ایران از یک سو و نیاز به راهبردهای طراحی به‌منظور استفاده بهینه از انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش سوخت‌های فسیلی از سوی دیگر، ضرورت تدوین یک سیاست‌گذاری مدون در طراحی، اجرا و حفاظت از ساختمان‌ها را بر مبنای معیارهای زیست‌محیطی، اجتناب‌ناپذیر می‌سازد.

امروزه در اکثر کشورهای توسعه‌یافته، سامانه‌های امتیازدهی زیست‌محیطی ساختمان‌ها در قالب گواهینامه‌های ساختمانی تدوین‌شده‌اند که برخی از آن‌ها در سایر مناطق جهان نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. این در حالی است که در ایران، تنها سند مربوط به بهینه‌سازی مصرف انرژی، مبحث 19 مقررات ملی ساختمان بوده و بسیاری از نکات زیست‌محیطی در آن مغفول مانده است.

این مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی در بستر مطالعات کتابخانه‌ای، در صدد است تا با شناخت سامانه‌های متداول زیست‌محیطی، گامی موثر در طراحی ساختمان‌های سبز بردارد. مطالعه سامانه‌های امتیازدهی در هفت کشور توسعه‌یافته و در حال توسعه، تحلیل نمونه بناهای دارای این گواهینامه‌ها و مروری مبحث 19 مقررات ملی ساختمان، از اصلی‌ترین مباحث مورد بررسی در این مقاله می‌باشند.