طراحی اقامتگاه بوم گردی با رویکرد توسعه و ترویج معمار بومی گیلان مطالعه موردی: شهرستان ماسال

طراحی اقامتگاه بوم‌گردی با رویکرد توسعه و ترویج معمار بومی گیلان مطالعه موردی: شهرستان ماسال

امروزه مفاهیمی نظیر بومگردی و اقامتگاه‌های بوم گردی، به‌عنوان مکانیسم‌های کنترل پیامدهای منفی گردشگری موردتوجه قرارگرفته است. یکی از مهم‌ترین ابزارها جهت حرکت به سمت نگرش بوم گردی و ارائه محصولات در اقامتگاه‌های بوم گردی، اجرای استانداردها و ارائه آن‌ها به‌صورت تجربه محور می‌باشد.

معماری متنوع گیلان با آن همه عناصر بی‌بدیل خود همچون ایوان، کرسی، سقف‌های منحصربه‌فرد در طراحی این‌گونه مجموعه‌هایی که در معرض دید و استفاده عموم قرار می‌گیرد همواره می‌تواند یکی از بهترین گزینه‌ها چه از منظر هویتی وچه از منظر اقلیمی باشد، چراکه معتقدیم حفظ و احیای صرفا کالبدی یک سرزمین نمی‌تواند آن را ارزنده و فعال نگه دارد.

به نظر می‌رسد که استفاده از معماری بومی گیلان جاذبه‌های موثری برای گردشگران خصوصا گردشگران خارجی برای آشنایی با فرهنگ معماری گیلان مهیا سازد؛ همچنین باعث رونق مرکز اقامتی مزبور گردد. قلمرو مکانی این تحقیق اقامتگاه‌های بوم‌گردی شهرستان ماسال است در این راستا فراهم کردن امکانات و تسهیلات رفاهی برای آسایش بیشتر مسافران امری لازم و ضروری می‌نماید.

این تحقیق بر اساس شیوه توصیفی تحلیلی با رویکرد کیفی صورت گرفته است. نحوه گردآوری اطلاعات در بخش ادبیات و پیشینه پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی و بررسی اسناد تاریخی انجام‌شده است. نتایج حاصل از این تحقیق کمک بسیاری به بازشناسی معماری بومی و سنتی گیلان و توسعه مراکز بوم گردی و جذب توریست خواهد شد.