مطالعه تطبیقی بین موزه های فیزیکی و مجازی با رویکرد حس گرایی و اهمیت به موزه های مجازی در دوران کرونا

مطالعه تطبیقی بین موزه‌های فیزیکی و مجازی با رویکرد حس‌گرایی و اهمیت به موزه‌های مجازی در دوران کرونا

نظریه حس‌گرایی یکی از نظریات مهم در زمینه شناخت است. براساس رویکرد حس‌گرایی که امروزه در بخش‌های مختلف فرهنگی و اجتماعی مورد توجه است، تحریک احساسات و درگیر شدن فرد با محیط پیرامون خود؛ سبب شناخت و درک و دریافت عمیق‌تری می‌شود. در موزه‌ها که امور حفاظتی مانع از ارتباط فیزیکی بازدیدکننده با اشیاء می‌شود، شناخت عمیقی حاصل نمی‌شود. موزه‌های مجازی هم فقط آرشیوی از آثار هستند، همین‌گونه عمل می‌کنند.

بنابراین این تحقیق با این پرسش آغاز شد که تفاوت‌ها و شباهت‌های موزه‌های فیزیکی و مجازی از منظر حس‌گرایی چیست؟ در راستای پاسخگویی به این پرسش، اهمیت رویکرد حس‌گرایی و دریافت عمیق‌تر از آثار موزه‌ها بیان شد. شباهت‌های هر دو موزه، شامل همسان بودن طراحی فضای موزه فیزیکی و مجازی است. هرچه موزه مجازی به موزه فیزیکی شبیه‌تر باشد، بازدیدکننده حس غوطه‌وری بیشتری را تجربه می‌کند.

استفاده از واقعیت افزوده در موزه‌های فیزیکی که منجر به درگیر شدن بیشتر مخاطب با آثار و محیط موزه است، نیز یکی از نتایج موزه‌های چندحسی می‌باشد. حذف محدودیت‌های حفاظتی در موزه‌های مجازی و ارتقاء دسترسی به افراد مختلف و همچنین کم‌توان و ناتوان از سرتاسر دنیا، از تفاوت‌های دو موزه می‌باشد. موزه‌های مجازی با استفاده از تکنولوژی واقعیت مجازی و عینک‌های vr سطح جدیدی از غوطه‌ور شدن مخاطب در محیط را فراهم می‌آورند که نسبت به گذشته شناخت مخاطب را بسیار افزایش می‌دهند.

همچنین اهمیت رویکرد حس‌گرایی در موزه‌ها با همه‌گیری ویروس کرونا در سال 2020 از اهیمت بیشتری برخوردار شد، زیرا دسترسی به موزه‌های فیزیکی امکان‌پذیر نبود و بازدیدها محدود به بازدید مجازی می‌شد، درنتیجه رشد موزه‌های مجازی جهش پیدا کرد. در این زمینه تکنولوژی‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، در نزدیک شدن تجربه بازدید مجازی از موزه به تجربه واقعی بسیار تاثیرگذار بودند.