بررسی اثربخشی روان درمانی معنوی - مذهبی بر افسردگی، ارضای نیازهای بنیادین روان شناختی و رضایت از زندگی در مبتلایان به اچ.آی.وی مثبت

بررسی اثربخشی روان‌درمانی معنوی - مذهبی بر افسردگی، ارضای نیازهای بنیادین روان‌شناختی و رضایت از زندگی در مبتلایان به اچ.آی.وی مثبت

سابقه و هدف: ایدز علاوه بر اینکه در عملکرد طبیعی زندگی مبتلایان اختلال ایجاد می‌کند، بر سلامت روان آنان نیز تاثیر منفی دارد. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی معنوی - مذهبی بر افسردگی، ارضای نیازهای بنیادین روان‌شناختی و رضایت از زندگی در مبتلایان به اچ.آی.وی مثبت صورت گرفته است.

روش کار: این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طرح پژوهش پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی مردان مبتلا به اچ.آی.وی مثبت از بین مراجعه‌کنندگان به بیمارستان امام رضا (ع) شهر کرمانشاه است که بر اساس معیارهای ورود به پژوهش و پرسش‌نامه‌های افسردگی بک - فُرم کوتاه (bdi-s)، نیازهای بنیادین روان‌شناختی (bpnq) و رضایت از زندگی (swls)، بیمارانی که دارای بالاترین نمره‌ها بودند، با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب؛ و به ‌صورت تصادفی به گروه های آزمایش و گواه (15=2n=1n) تقسیم شدند (30=n). گروه آزمایش 8 جلسه مداخله‌ی درمانی 60 دقیقه‌ای طی یک جلسه در هفته دریافت کرد؛ اما گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. اطلاعات به‌دست‌‌آمده با روش‌های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چندمتغیّری (mancova) تحلیل شد. در این پژوهش همه‌ی مسائل اخلاقی رعایت شده است و نویسندگان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های آزمایش و گواه در کاهش افسردگی؛ ارضای نیازهای بنیادین روان‌شناختی شامل خودمختاری، شایستگی و ارتباط با دیگران (0.05>p)؛ و همچنین نمره‌ی کل رضایت از زندگی وجود داشت (0.05>p).

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، روان‌درمانی معنوی - مذهبی بر شاخص‌های روان‌شناختی مبتلایان به اچ.آی.وی مثبت در پیوند با مراقبت پزشکی استاندارد، اثر سودمندی بر سلامتی و کاهش شدت اختلالات بالینی دارد.