رابطه ی معنویت سازمانی با سلامت عمومی و استرس شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی لرستان

رابطه‌ی معنویت سازمانی با سلامت عمومی و استرس شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی لرستان

سابقه و هدف: دانشگاه‌های علوم پزشکی سکان‌دار عرصه‌ی بهبود سلامت و تولید علم هستند و اعضای هیئت علمی که دارایی ارزشمندی محسوب می‌شوند باید در محیطی دارای معنویت و سلامت عمومی و بدون استرس شغلی فعالیت کنند. هدف این پژوهش، بررسی رابطه‌ی بین معنویت سازمانی با سلامت عمومی و استرس شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی لرستان بود.

روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی اعضای هیئت علمی بود که 132 نفر به‌صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌ها‌ی معنویت در محیط کار، استرس شغلی و سلامت عمومی را تکمیل کردند. داده‌ها از طریق روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده، بین معنویت سازمانی با سلامت عمومی و استرس شغلی رابطه‌ی معنی‌داری وجود داشت (0.05>p). علاوه‌براین، ضریب همبستگی بین معنویت سازمانی با سلامت عمومی برابر 0.60 و استرس شغلی 0.39- بود. بدین معنا که با افزایش معنویت سازمانی، سلامت عمومی نیز افزایش؛ و استرس شغلی متعاقب آن کاهش یافت. عوامل معنادار بودن کار، احساس همبستگی و همسویی با ارزش‌های سازمانی نیز به‌ترتیب با 0.25=β=0.27،   β و 0.26=β بر سلامت عمومی در سطح 5 درصد؛ و مولفه‌های معنویت در محیط کار به‌ترتیب با 0.17-=β و 0.18-=β بر استرس شغلی تاثیر معنادار داشت.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که معنویت سازمانی سلامت عمومی را افزایش؛ و استرس شغلی را کاهش می‌دهد. بنابراین، به مدیران و اعضای هیئت علمی توصیه می‌شود که با اجرای برنامه‌های آسیب‌شناسی و توسعه، معنویت را در سطح دانشگاه افزایش دهند.