ارتباط هوش اخلاقی دانشجویان دانشگاه های پیام نور خوی و مهاباد با مشخصات جمعیت شناختی آنها با تاکید بر آموزه های قرآنی و روان شناسی

ارتباط هوش اخلاقی دانشجویان دانشگاه‌های پیام نور خوی و مهاباد با مشخصات جمعیت‌شناختی آنها با تاکید بر آموزه‌های قرآنی و روان‌شناسی

سابقه و هدف: هوش اخلاقی با استفاده‌ی بهینه از توانمندی‌های هوش، تفکر و آموزش‌های موثر در ارتقای آن، در تمامی ابعاد زندگی انسان‌ها نقش بسزایی دارد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط هوش اخلاقی با مشخصات جمعیت‌شناختی دانشجویان دانشگاه پیام نور استان آذربایجان غربی انجام شد.

روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود که به‌ صورت مقطعی در سال 1396 در دانشگاه‌های پیام ‌نور خوی و مهاباد انجام شد. جامعه‌ی آماری این پژوهش، تمامی دانشجویان شاغل به تحصیل در این مراکز دانشگاهی بودند که از میان آنها 101 دانشجو به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌یی از رشته‌های مختلف انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ی هوش اخلاقی لنیک و کیل جمع‌آوری شد. پرسش‌نامه‌ی پژوهش دارای دو بخش بود: بخش اول مربوط به مشخصات جمعیت‌شناختی دانشجویان اعم از جنسیت، سن، تاهل و محل تحصیل؛ و بخش دوم مربوط به مولفه‌های هوش اخلاقی و سوال‌های مرتبط با آن. پایایی پرسش‌نامه‌ی هوش اخلاقی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0.86 به ‌دست آمد. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: میانگین هوش اخلاقی دانشجویان 71.1 و انحراف استاندارد آن 10.5 بود که این مسئله نشان‌دهنده‌ی سطح خوب هوش اخلاقی آنها است. همچنین، دانشجویان دارای سن بیشتر، میانگین هوش اخلاقی بالاتری نسبت به دانشجویان دیگر داشتند. بین بعضی مولفه‌های هوش اخلاقی و مشخصات جمعیت‌شناختی دانشجویان نیز ارتباط معناداری وجود داشت.

نتیجه‌گیری: شناسایی و کسب روش‌های افزایش هوش اخلاقی در دانشجویان با هدف ایجاد تغییرات مثبت در دیدگاه و نگرش آنها می‌تواند موجب ارتقای سطح فرهنگ عمومی آنها و بهبود عملکردشان شود. ازاین‌رو، تلاش در جهت شناسایی مولفه‌های هوش اخلاقی و رشد و پرورش آنها در دانشجویان، نقش موثری در آینده‌ی تحصیلی، شغلی و خانوادگی آنان دارد.