اثر تنش خشکی ناشی از سطوح مختلف محلول پلی اتیلن گلیکول بر مولفه های جوانه زنی بذر زوفا (hyssopus officinalis l)

اثر تنش خشکی ناشی از سطوح مختلف محلول‌ پلی‌اتیلن گلیکول بر مولفه‌های جوانه‌زنی بذر زوفا (hyssopus officinalis l)

تنش‌خشکی مهم‌ترین عامل ناتوانی بذور برای جوانه‌زنی می‌باشد. لذا پژوهش حاضر، به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش‌-خشکی بر جوانه‌زنی بذور زوفا، در قالب طرح پایه‌ی کاملا تصادفی انجام پذیرفت. در این آزمایش، سطوح مختلف محلول پلی‌اتیلن گلیکول 6000 با پتانسیل‌های اسمزی (صفر (آب مقطر)، 0.3-، 0.6- ، 0.9- ، 1.2- و 1.5- مگاپاسکال) در چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر تکرار شامل یک پتری‌دیش حاوی کاغذ صافی واتمن بدون خاکستر و 30 عدد بذر ضدعفونی‌شده توسط محلول قارچ‌کش بنومیل بود.

در‌ضمن، جهت اِعمال تیمارها، به مقدار10 میلی‌لیتر از محلول‌ها به‌کار برده شد. پتری‌دیش‌ها توسط پارافیلم شفاف درزگیری و سپس به‌مدت 14روز در اتاقک رشد تحت دمای ℃2±21 و دوره فتوپریودی هشت ساعت تاریکی، 12ساعت روشنایی با لامپ‌های فلورسنت نگهداری شدند.

شاخص بنیه بذر، میانگین سرعت جوانه‌زنی، درصد جوانه‌زنی، ارتفاع گیاهچه، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه برای هر تیمار اندازه‌گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که شاخص‌های مورد آزمون در سطوح مختلف خشکی دارای اختلاف معنی‌داری بودند و با افزایش تنش‌خشکی روند کاهشی را در پیش گرفتند. با افزایش تنش‌خشکی تا 0.6- مگاپاسکال، طول ریشه‌چه نسبت به شاهد افزایش یافت.

بنابراین، با اِعمال تنش‌خشکی بین 0.3- تا 0.6- مگاپاسکال در مرحله جوانه‌زنی زوفا، می‌توان موجبات بهبود خصوصیات جوانه‌زنی بذر را فراهم نمود. به‌عبارت دیگر، زوفا با ایجاد سازوکارهای سازشی نظیر تولید یک سیستم ریشه‌ای نسبتا طویل، در حدی که بتواند به طرز موثری از منابع استفاده نماید، متحمل به تنش-خشکی می‌باشد.