بررسی نقش تعدیلگر ویژگی های هئیت مدیره بر رابطه بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل

بررسی نقش تعدیلگر ویژگی های هئیت مدیره بر رابطه بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل

بررسی نقش تعدیلگر ویژگی های هئیت مدیره بر رابطه بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل در شرکت های پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران می باشد. اطلاعات اخذ شده در رابطه با متغیرهای تحقیق وارد صفحه گسترده اکسل شده و سپس با استفاده از نرم افزار ایویوز تحلیل شدند. جامعه آماری این پژوهش به روش حذف سیستماتیک از میان 138 شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1392 تا  1399 می باشد.

نتایج فرضیه نخست نشان داد که نتایج نشان می دهد که بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل رابطه معناداری و منفی وجود دارد. نتایج فرضیه های دوم تا ششم نیز به ترتیب نشان دادند که اندازه هیئت مدیره و استقلال هیئت مدیره رابطه بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل را تعدیل می کند. دانش مالی هیئت مدیره، درصد مالکیت اعضای هیات مدیره و دوگانگی وظایف هیئت مدیره رابطه بین کیفیت افشاگری های محیط زیستی و ریسک پذیری مدیرعامل را تعدیل نمی کند.

در خصوص تحلیل نتایج از منظر تئوری و همچنین از دیدگاه پژوهشگر، می‌توان بیان داشت که بر مبنای شواهد حاصل، مدیران باید گزارش‌دهی پایداری مستقل را انتخاب کنند، زیرا این امر اطلاعات مربوط به افشای محیطی را افزایش می‌دهد و به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا مسائل زیست‌محیطی را در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری لحاظ کنند. هیئت مدیره‌های بزرگتر منجر به تنوع از نظر تخصص، از جمله مالی و حسابداری می‌شود. مدیران مستقل دارای انگیزه‌ها، ارزش‌ها و ریسک‌پذیری‌های متمایزی نسبت به مدیران داخلی هستند که معمولا به اهداف کوتاه‌مدت پرسود توجه می‌کنند.