رابطه دلبستگی به والدین و دلبستگی به خدا با بهزیستی اجتماعی - هیجانی در دانش آموزان تیزهوش شهر قم

رابطه دلبستگی به والدین و دلبستگی به خدا با بهزیستی اجتماعی - هیجانی در دانش‌آموزان تیزهوش شهر قم

سابقه و هدف: پژوهش‌های زیادی درباره ارتباط بین سبک دلبستگی به والدین و سبک دلبستگی به خدا با انواع بهزیستی (روان‌شناختی، اجتماعی و هیجانی) انجام شده است. هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی دلبستگی به والدین و دلبستگی به خدا با بهزیستی اجتماعی و هیجانی در دانش‌آموزان تیزهوش شهر قم بود.

روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری تمامی دانش‌آموزان تیزهوش شهر قم بود که 299 نفر از آنان به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از سنجش دلبستگی به پدر و مادر و همسال (ippa-r)؛ پرسش‌نامه دلبستگی معنوی مسلمانان (m-sas)، مقیاس فرعی بهزیستی اجتماعی، عواطف مثبت و رضایت از زندگی؛ و برای تجزیه‌و‌تحلیل آماری از روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون هم‌زمان) استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد بین دلبستگی ایمن به والدین با بهزیستی اجتماعی و بهزیستی هیجانی و همچنین بین سبک دلبستگی ایمن به خدا با بهزیستی اجتماعی و بهزیستی هیجانی در دانش‌آموزان تیزهوش رابطه مثبت و معنادار وجود داشت.

نتیجه‌گیری: افراد با دلبستگی ایمن در برقراری روابط صمیمانه احساس راحتی می‌کنند؛ تمایل دارند برای حمایت به دیگران تکیه کنند و مطمئن هستند که دیگران دوستشان دارند. در تبیین دلبستگی به خدا و بهزیستی اجتماعی و هیجانی می‌توان گفت ایمان و اعتقاد به خدا و توکل به او موجب حس خوش‌بینی و اطمینان درباره عملکردهای آینده فرد می‌شود و فرد با این حسِ خوش‌بینی وارد صحنه‌های اجتماعی می‌شود.