اقاله معلق و تفاوت آن با شرط فاسخ

اقاله معلق و تفاوت آن با شرط فاسخ

اقاله یک قرارداد است، منتهی قرارداد به معنای عام کلمه. چون به توافق اراده دو طرف نیاز دارد و همچنین بعد از اقاله الزاماتی ناشی از آن بر عهده طرفین قرار می گیرد. ولی مانند قراردادهای به معنای خاص کلمه نیاز به شرائط ویژه ای نیست که قانون و عرف برای آنها در نظر گرفته است. اقاله معلق یکی از موارد چالش برانگیز حقوقی و فقهی است که با مفهوم تحقق شرط فاسخ نزدیک می باشد.

در این خصوص گروهی از حقوقدانان این دو را یکی پنداشته و گروهی دیگر این دو را مجزا می دانند. یافته های این مقاله نشان داد که اقاله (حتی اگر معلق هم باشد) عقد نیست بلکه نوعی تراضی است که اثر آن انحلال قرارداد است. تـعلیق‌ اثـر‌ اقاله‌ مانع از عدم اقاله‌پذیری اصل اقاله نمی‌شود. به قول قائلین به این نظر، اقاله‌ای است‌ که صرفاً اثر آن معلق گردیده اسـت.

اثـر اقـاله از زمان وقوع آن‌ است. به عبارت دیگر‌ اثر‌ اقاله نـاظر به آینده است و باعث حذف رابطه قراردادی سابق نمی‌شود. اخـتیار عـنوان‌ «اقـاله‌ مـعلق‌» با نظام حـقوقی ایران بیگانه است و در نفوذ و اعتبار آن نیز باید شک کرد‌. بنابراین‌ به نظر می‌رسد با استناد به منطق و اصول حقوقی نمی‌توان نظریه اقاله معلق‌ بودن‌ شرط فاسخ را پذیرفت.