طلاق و راهکارهای مدیریت کاهش آن از منظر فقهی و حقوقی

طلاق و راهکارهای مدیریت کاهش آن از منظر فقهی و حقوقی

با توجه به افزایش آمار طلاق، رسیدگی به این موضوع یک امر ضروری است؛ زیرا عوارض ناشی از طلاق گریبان‌گیر جامعه خواهد شد و تبعات منفی بسیاری را به دنبال خواهد داشت. موضوع طلاق از زوایای مختلفی قابل بررسی است، ولی بررسی جنبه‌های حقوقی و فقهی آن می‌تواند نقش موثری در مدیریت کاهش طلاق داشته باشد. مباحثی نظیر قوانین طلاق، بررسی خلاءهای قانونی و فقهی طلاق، بررسی کارآمدی شوراهای حل اختلاف و داوری‌ها در موضوع طلاق و مباحثی از این دست اهمیت رسیدگی به این موضوع را آشکارتر می‌کند.

از این‌رو پژوهش‌حاضر، با روش‌توصیفی- تحلیلی و گردآوری اطلاعات از کتابخانه‌های تخصصی فقهی- حقوقی و نرم‌افزارهای علوم اسلامی، به دنبال پاسخگویی به این سوال است که با توجه به دیدگاه‌های فقهی و حقوقی، راهکارهای مدیریت کاهش طلاق کدامند؟ پس از بررسی مسائل مذکور در این رساله، به این مهم، دست می‌یابیم که قانونگذار ما با تصویب قوانین سخت، گام‌هایی را در جهت جلوگیری از طلاق و حفظ بنیان خانواده برداشته است.

از منظر فقهی و حقوقی جهت مدیریت کاهش طلاق، سازوکارهای خاصی تدارک دیده شده و قوانین و مقررات ازدواج و طلاق به گونه‌ای پیش‌بینی شده است، لذا، یکی از پایه‌های مهم تمدن اسلامی از منظر فقهی و حقوقی در کاهش امر طلاق نقش و جایگاه خانواده است، که به عنوان مهد پرورش انسان‌های با فضیلت و کانون مهر و محبت توام با عفاف و پاکدامنی است. توجه به نقش خویشان و خانواده به عنوان حَکَم نیز قابل تأمل است؛ وجود حکّم به عنوان داوری دلسوز که با در نظر گرفتن مصلحت زوجین سعی در برقراری صلح و آشتی در زندگی زناشویی را دارد به دلیل اینکه معمولا خانواده از گذشته زوجین باخبرند و نسبت به آینده آنان نگران و دغدغه‌مند، معمولا رهنمودهایشان مبتنی بر اطلاعات کافی و رعایت مصلحت زوجین است. سبک زندگی اسلامی تاثیر مفید و بهتری در مدیریت کاهش طلاق و از هم پاشیدگی بنیاد خانواده دارد ولی سبک زندگی مدرن آمار طلاق را افزایش داده و منجر به نابودی شخصیت اجتماعی و فرهنگی می‌شود.