فرجام خواهی در موضوع وقف: چالش تمییز اصل وقفیت از دیگر دعاوی

فرجام خواهی در موضوع وقف: چالش تمییز اصل وقفیت از دیگر دعاوی

شعبه اول دیوان‌عالی کشور در تاریخ 1393/09/26 دادنامه‌ای پیرامون «فرجام‌خواهی از رأی صادر شده در دعوای ابطال سند وقف‌نامه» صادر کرده است. این دادنامه از دو منظر به موضوع می‌پردازد: نخست از جهت امکان اعتراض به آراء که مسأله فرجام‌پذیریِ آراء صادر شده در دعاوی وقف را مورد بررسی قرار می‌دهد و دوم در خصوص وارد بودن اعتراض و فرجام‌خواهیِ مربوط به دادنامه فرجام‌خواسته و نقض و ارسال آن به شعبه هم‌عرض برای رسیدگی دوباره.

مطالعه و نقد این دادنامه و وارسیِ همه جانبه آن، از چند جهت شایسته توجّه است؛ نخست آن‌که این دادنامه پیرامون اعتراض به آراء قضائی بحث می‌کند که مقوله آیینیکِ بسیار مهمی است و با اشاره به مفاد رأی وحدت رویه شماره 666، بار دیگر بر فرجام‌پذیری آراء مربوط به وقف تأکید می‌ورزد. افزون بر این، دادنامه دیوان از حیث توجه به نحوه استدلال های حقوقی و قضایی، ایرادهای شکلی، تأکید بر هماهنگی صدر و ذیل دادنامه‌ها و نیز بحث در خصوص ادله اثبات دعوا، حاوی نکات ارزشمندی است. همچنین بررسیِ دادنامه فرجام‌خواسته در کنار رأی شعبه دیوان، می‌تواند به بهبود فرایند صدور آراء قضایی به نحو شایانی کمک کند و نیز الگوی مناسبی را در اختیار دادگاه های قرار دهد و فرجامی باشد بر ابهام ها و اختلاف‌نظرهای پیرامون مسأله فرجام‌پذیری آراء مربوط به دعاوی وقف.