بررسی نقش توانایی مدیریت بر رابطه بین مدیریت سود و سطح نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

بررسی نقش توانایی مدیریت بر رابطه بین مدیریت سود و سطح نگهداشت وجه نقد در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران

وجه نقد به‌عنوان یکی از منابع اصلی واحد تجاری در اتخاذ بسیاری از تصمیمات مالی و نقش محوری دارد. اما عدم نگهداری میزان وجه نقد بهینه منجر به شکل‌گیری تضاد نمایندگی و هزینه فرصت برای شرکت می‌شود. در این راستا، مدیرانی که سود را دستکاری می‌کنند با کاهش کیفیت سود شرکت، قابلیت اتکای آن را پایین می‌آورد که منجر به افزایش نرخ هزینه تأمین مالی برای شرکت می‌شود.

در این حالت شرکت با نگهداری وجه نقد بیشتر می‌تواند مشکلات تأمین مالی برون سازمانی را پوشش دهد. بنابراین شرکت‌هایی که مدیریت سود بیشتری دارند وجه نقد بیشتری نگهداری کنند و اگر مدیران توانایی بالایی داشته باشند با کاهش دستکاری سود، میزان نگهداری وجه نقد را کاهش می‌دهند. از طرفی مدیرانی که سودشان را هموار می کنند، به علت اینکه نوسانپذیری کمتر سودشان، ریسکشان برای افراد برون سازمانی کاهش می‌یابد.

بنابراین وجه نقد کمتری را در شرکت نگهداری می‌کنند و زمانی که مدیران از توانایی لازم برخوردار باشند، رابطه منفی بین هموارسازی سود و نگهداشت وجه نقد تشدید می‌یابد. به دلیل نبود شواهد علمی‌ و تجربی مناسب، پژوهش حاضر به بررسی نقش توانایی مدیریت بر رابطه بین مدیریت سود و سطح نگهداشت وجه نقد شرکت می‌پردازد. در همین راستا نمونه‌ای مشتمل بر 130 شرکت پذیرفته در بورس اوراق بهادار طی بازه زمانی 1392 - 1397 انتخاب و آزمون شده ‌است.

نتایج با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره نشان می‌دهد که بین مدیریت سود (شاخص دستکاری اقلام تعهدی) با نگهداشت وجه نقد رابطه معناداری وجود ندارد و توانایی مدیریت نیز بر این رابطه تأثیر ندارد. اما رابطه مدیریت سود (شاخص هموارسازی سود) با نگهداشت وجه نقد مثبت و معنادار شد. اما توانایی مدیریت بر این رابطه تاثیرمعناداری نداشت.