مدیریت و تحلیل گفتمان پایداری اشعار مهرداد اوستا در شعر و ادبیات فارسی

مهرداد اوستا با هدف مشروعیت زدایی در الگوی گفتمان پایداری تالش کرده تا گفتمان استعالیی عصر پایداری در مقابل نظام معنایی و کنشگران را به تصویر بکشد. با توجه به روش توصیفی_تحلیلی بر مبنای گفتمان الکلو و موفه به بررسی گفتمان پایداری در دیوان»راما« مهرداد اوستا میپردازیم.با توجه به این روش متوجه شدیم که 4خورده گفتمان موجود در اشعار اوستا عبارتند از: گفتمان سیاسی_اجتماعی،آیینی_مدحی،مدیحه‌های اعتقادی_مذهبی و عاشقانه.

نظریۀ گفتمان اگرچه نو و بدیع است اما چند نقد را به خود اختصاص داده است که به دو دستۀ مفروضات فلسه‌ای که به مبنای مقوله گفتمانند و مفاهیم و استدلال‌های اساسی‌ای که برای تحلیل فرآیندهای سیاسی و اجتماعی گسترش پیدا کرده است که توضیح این نقدها از حوصلۀ این پژوهش خارج است و نگارنده بدون وارد شدن به این بحث وارد بحث اصلی پژوهش می‌شود. واژۀ گفتمان به معنای برابر واژۀ discourse ،توسط داریوش آشوری برساخته شده است.گفتمان همسنگ با واژگانی مانند : »مراوده«، »مکالمه«،»سخن«،»مقال«،»سخنرانی«،»نطق«، و »گفتار و سخن« است