خوانایی و بازخوانش پذیری در رسانه های دیجیتال

خواندن در صفحات نمایش دیجیتال، امروزه تبدیل به یک عادت روزانه شده است. تایید این مدعا، تغییر گرایش‌های خواننده‌گان به استفاده‌ ی بیش‌تر از رسانه‌ های دیجیتالی مانند پایگاه های اینترنتی و سرویسهای مختلف همچون اجتماعات مجازی، نرم افزارها و کتابهای الکترونیک و غیره به ‌جای رسانه‌ های چاپی است. با درنظر گرفتن این مساله و به منظور ارتقاء سطح خوانایی در صفحات نمایش دیجیتال، طراحان باید سطح آگاهی خود را برای انتخاب هرچه بهتر فونت و نیز نحوهی تایپنگاری مناسب در صفحه‌ی نمایش به ‌ویژه برای خواندن متن‌های طولانی افزایش دهند. از این رو، هدف از مقاله‌ ی حاضر، گشودن بحثی مقدماتی در مورد ماهیت حروف در رسانهی دیجیتال و عوامل تاثیرگذار بر امر خوانایی و بازخوانش پذیری در حوزه ی این رسانه می باشد. در واقع، نوشتار حاضر پس از پرداختن به سیستمهای رمزگذاری و فرمت های مختلف فونت در رسانه های دیجیتال، به مساله ی خواندن از روی صفحه ی نمایش پرداخته است. همچنین، کیفیت بصری تایپفیسها و پیکربندی متن در صفحات نمایش، به عنوان متغیرهای تایپن گاری در امر خوانایی و بازخوانش پذیری مورد بحث قرار گرفته‌اند. بدیهی است خوانش یک متن در  رسانه ‌های دیجیتال با عوامل ذکر شده پیوند تنگاتنگ داشته و دیزاین مناسب آن‌ ها میتواند سهم به سزایی در کاهش خستگی چشم در هنگام مطالعه و افزایش سرعت خوانایی و بازخوانش‌ پذیری داشته باشد.