سنتز منعقد کننده نانویی جهت جایگزینی با منعقد کننده های مصرفی در واحد پساب صنعتی ماهشهر

تصفیه ‌ی پساب صنایع اغلب به روش ‌های انعقاد و لخته سازی و تصفیه‌ های بیولوژیکی لجن فعال انجام می‌شود. بدین ‌صورت که با افزودن مواد منعقد کننده به آب، ذرات معلق در آب به هم می‌ پیوندند و رسوب می‌کنند. این نوع فرایند ها به دلیل بار آلودگی زیاد و یا مسمومیت ناشی از میکروارگانیسم‌ ها، با مشکلات زیادی روبرو هستند. این پژوهش با هدف سنتز منعقد کننده نانویی جهت جایگزینی با منعقد کننده‌ های مصرفی در واحد پساب صنعتی ماهشهر می باشد. در این مطالعه تأثیر پارامترهای تأثیر ph بر روی حذف یون‌های آهن، تأثیر دوز جاذب، تأثیر زمان تماس بر بازده جذب، تأثیر دمای محلول بر بازده جذب سطحی، جذب سطحی یون ‌های فلزی در فاضلاب، غلظت اولیه  (20-50-100 ppm)، زمان واکنش (120-10 دقیقه)، دوز کمک منعقدکننده نانویی (20-180 mg)، شدت جریان (ولت 30-10) و حضور یون‎ های رقیب نیکل و مس(20-50-100ppm)  مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ‎ها نشان داد که بهترین کارایی حذف در غلظت اولیه ppm 50، زمان 90 دقیقه، شدت جریان 30 ولت، ph=3  و غلظت منعقدکننده mg 120 معادل با 83.95 درصد حاصل شد. نتایج حاکی از آن است که فرآیند با الکترودهای آلومینیوم کارایی مناسبی در حذف دارا می ‌باشد. و همچنین می‎توان از کمک منعقدکننده نانویی به‌عنوان یک گزینه پیش رو در جهت بهبود عملکرد فرآیند در حذف مورد استفاده قرار داد. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، سنتز منعقدکننده نانویی فعالسازی شده با نانوذرات اکسید آلومینیوم، می تواند به عنوان گزینه ای مناسب جهت جایگزینی منعقد کننده های متداول در واحد پساب صنعتی ماهشهر مورد استفاده قرار گیرد.