تبیین اثر عملکرد نظام بانکداری بر رشد اقتصادی

رشد اقتصادی همواره یکی از اهداف مهم دولت‌ها در کشورهای در حال توسعه بوده است. به موجب آن بانک‌ها با فراهم آوردن منابع مورد نیاز برای سرمایه‌ گذاری واقعی نقش واسطه‌گری مالی، قادر به تاثیر گذاری بر رشد اقتصادی شده اند. نهاد گرایان معتقد هستند بین بخش پولی و واقعی اقتصاد در کشورهای در حال توسعه، ارتباط قوی وجود دارد. عملکرد بانک ‌ها به عنوان واسطه‌ گر مالی شامل کانال انتقال بودجه از واحد مازاد به واحد کسری اقتصاد، در نتیجه تبدیل سپرده به وام یا اعتبار است. یکی از علت ‌های ایجاد رشد اقتصادی، منابع مالی است که از طرف بانک ‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری به سمت فعالیت‌ های مولد و اقتصادی سرازیر می‌شود. به همین دلیل، هدف اصلی پژوهش، تبیین اثر عملکرد صنعت بانکداری بر رشد اقتصادی بود. در این پژوهش روابط مفروض بین متغیرهای توضیحی متشکل از پنج متغیر مستقل و با یک متغیر وابسته با تحلیل رگرسیون ترکیبی برازش داده شد. از نظر دسته بندی تحقیقات بر حسب نوع گردآوری داده ها، این تحقیق تجربی و از نوع میدانی بود. جامعه آماری بانک‌های تجاری و تخصصی دولتی غیر دولتی ایران در قلمرو زمانی سال‌ های 1385 الی 1395 شمسی بود. در این پژوهش، برای بررسی متغیرهای مستقل نسبت سودآوری، بازده سرمایه گذاری‌ ها، نسبت سپرده ها، مطالبات معوق و درآمد مشاع ﺑﺮ رشد اقتصادی (تغییرات تولید ناخالص داخلی) ایران پنج فرضیه در قالب یک مدل طرح مورد آزمون قرار گرفت. شاخص‌های آزمون نشان داد که تمامی متغیرهای مستقل بر رشد اقتصادی ایران تاثیر معنی داری داشت. این شاخص ها‌ نشان داد که تغییر در متغیرهای مستقل نسبت سودآوری، بازده سرمایه گذاریها، نسبت سپرده ها، مطالبات معوق و درآمد مشاع سبب ایجاد تغییرات قابل توجه در رشد اقتصادی ایران می‌گردند.