تأملی درباره چیستی هنر از نگاه هیدگر

هیدگر در کانون فلسفه قاره ای قرار دارد. وی همچنان ‌که در آثار فلسفی خود، سعی در گذشت از متافیزیک دارد؛ در رساله سرآغاز اثر هنری نیز سعی دارد از هنر و سنت زیبایی شناسی که به باور وی دارای مبانی متافیزیکی است، گذر کند. هیدگر با استفاده از روش پدیدارشناسی- هرمنوتیک که از ویژگی‌های بارز تفکر وی است به تأمل درباره ذات هنر و اثر هنری می ‌پردازد و در این راستا با بررسی مفاهیم چیز، ابزار، حقیقت، عالم، زمین و شعر که تلقی ما از هنر و اثر هنری بر این مفاهیم استوار است، تلقی‌های رایج و مشهور درباره هر یک از این مفاهیم را نقد می‌کند و در پایان بیان می ‌دارد که ذات هنر شعر است. در این مقاله که با روش توصیفی و تحلیل محتوا گرداوری شده به ارزیابی رویکرد متفاوت هیدگر به هنر و مؤلفه‌های آن و ارتباط آن با شعر می پردازیم.