اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر خلاقیت پسران ابتدایی شهرستان شیراز

اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر خلاقیت پسران ابتدایی شهرستان شیراز

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش مهارت ‌های اجتماعی بر خلاقیت پسران ابتدایی شهر شیراز بود. طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با گروه کنترل بود. جامعه‌ ی پژوهش حاضر شامل کلیه‌ ی دانش آموزان پسر دوره‌ ی ابتدایی شهر شیراز بود که با روش نمونه گیری خوشه‌ ای چند مرحله‌ای، 40 دانش آموز انتخاب شدند و به‌ طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش یا کنترل تخصیص یافتند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خلاقیت عابدی است. برای گروه آزمایش، 8 جلسه ی 60 دقیقه ای هفتگی برنامه ی آموزش مهارت‌ های اجتماعی اجرا شد ولی گروه کنترل هیچ ‌گونه مداخله-ای دریافت نکرد. برای تجزیه‌ و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری (mancova) و تک متغیری (ancova) استفاده شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار آماری 25-spss انجام شد. نتایج mancova و ancova نشان داد که مداخله ‌ی به‌ کار رفته باعث افزایش خلاقیت، دانش آموزان پسر می شود. به ‌طورکلی، می‌توان گفت که مداخله ‌ی آموزش مهارت ‌های اجتماعی برای کمک به دانش آموزان پسر اثربخش است و توصیه می ‌شود.