سنجش رضایت از یک سازمان (بررسی موردی: سازمان حج و زیارت)

مقاله سنجش رضایت از یک سازمان (بررسی موردی: سازمان حج و زیارت)

از مهمترین شاخص های توسعه یافتگی و کارآمدی یک سازمان میزان رضایت افرادی است که به نحوی با آن سازمان ارتباط دارند و یا از خدمات آن استفاده می کنند. رضایت حالتی روانشناختی است که با ارضای نیازها دستیابی به یک میل و یا دوری از یک انزجار یا بی رغبتی برآورده شدن انتظارات رهایی از شک و تردید و رسیدن به اطمینان ادای یک دین و یا انجام تعهد و الزام هم رنگی با جماعت و یا جبران غرامت در انسان ایجاد می شود در این پژوهش میزان رضایت از عملکرد سازمان حج و زیارت پس از مشخص کردن فرایند دریافت خدمات به دو شکل کلی و جزیی سنجیده شده است رضایت کلی با یک سوال و رضایت جزیی در چهار بعد (احساس رضایت، رضایت از خدمات ارائه شده رضایت از کاروان و رضایت از رفتار دست اندرکاران کاروان) بررسی شده است.

به علاوه رابطه متغیرهای فردی (جنسیت، سن، تحصیلات، شغل،درآمد، استان ممحل زندگی، روستایی یا شهری بودن، مذهب، مدینه قبل یا بعد بودن، سابقه تشرف به حج تمتع و عمره، همچنین مخارج حج) و متغیرهای اجتماعی (توجه کاروان ها به نیازهای معنوی، روابط اجتماعی، میزان سختی های سفر، پذیرش سختیهای سفر، مقایسه و احساس محرومیت نسبی، فراهم بودن زمینه ی مشارکت در کاروان موافقت با مشارکت در امور حجاج در کاروان) با رضایت جزیی بررسی شده است.