مقایسه منش و ابعاد آن در بیماران افسرده با و بدون سابقه اقدام به خودکشی

هدف از انجام تحقیق مقایسه منش و ابعاد آن در بیماران افسرده با و بدون سابقه اقدام به خودکشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بیماران افسرده مراجعه کننده به مراکز بالینی شهر ارومیه در سال 1389 بود. نمونه پژوهش حاضر شامل 90 نفر که 60 نفر از آنها بیماران افسرده ) 30 نفر با سابقه اقدام به خودکشی و 30 نفر بدون سابقه اقدام به خودکشی (و 30 نفر از افراد بهنجار بودند که از میان بیماران افسرده در مراکز بالینی شهر ارومیه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده mmpi پرسشنامه سرشت و منش، پرسشنامه افسردگی بک و مقیاس خودکشی مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که lsd های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی بین منش و منش (و ابعاد آنها) در سه گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین بین نمرات ابعاد خودراهبری، همکاری وخود فراروی بین سه گروه بیماران افسرده بدون سابقه اقدام به خودکشی، بیماران افسرده با سابقه اقدام به خودکشی و افراد بهنجار تفاوت معنی داری بدست آمده است. میانگین نمرات منش در "افراد بهنجار از بیماران افسرده بدون سابقه اقدام به خودکشی و بیماران افسرده با سابقه اقدام به خودکشی" بیشتر است و میانگین نمرات " بیماران افسرده بدون سابقه اقدام به خودکشی از بیماران افسرده با سابقه اقدام به خودکشی" به طور معنی داری بیشتر است.