میزان ذرات معلق قابل استنشاق هوای تنفسی در نانوایی های ساوه

میزان ذرات معلق قابل استنشاق هوای تنفسی در نانوایی های ساوه

مقدمه و هدف: غلظت بالای ذرات قابل استنشاق در هوای تنفسی می تواند ابتلا به بیماریهای ریوی و در نتیجه مرگ و میر منتسب به آن در افراد مواجهه با آن را افزایش دهید. هدف این مطالعه تعیین میزان ذرات معلق قابل استنشاق (کوچکتر از 5 میکرون) هوای تنفسی در نانوایی های شهر ساوه بود.

روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی بر روی نانواییهای شهر ساوه انجام شد که بدین منظور تعداد 25 نمونه از هوای استنشاقی محیط کار نانواییها (بربری، سنگک و لواش) به وسیله ست نمونه برداری متشکل از سیکلون، فیلتر و پمپ استاندارد نمونه برداری هوا تهیه گردید. میزان ذرات قابل استنشاق به روش وزن سنجی تعیین شدند. مدیریت داده ها با استفاده از نرم افزار spss و excel انجام داده شد و برای گزارش نتایج توصیفی از شاخص های فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار به صورت جدول و گراف های مناسب استفاده شدند.

یافته ها: بر اساس اندازه گیری های انجام شده نانواییهای لواش با میزان غلظت ذرات معلقmg/m3  15/9 دارای بیشترین مقدار غلظت در بین نانوایی ها می باشد.

نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که میزان تراکم ذرات قابل استنشاق (pm) در همه نانوایی های شهر ساوه (لواش، سنگک و بربری) بالا است و کارگران شاغل در نانوایی ها در معرض مواجهه با هوای تنفسی آلوده قرار داشته و مقادیر بالایی از ذرات معلق در محیط کار خود استنشاق می کنند.