بررسی رابطه بین وجه نقد و سود تعهدی با بازده سهام در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی سرمایه گذاران از سرمایه گذاری در سهام شرکتها، «افزایش ثروت» است که این امراز طریق کسب بازده از سهام خریداری شده صورت می گیرد. بنابراین ارزیابی «بازده سهام» شرکتهای مختلف، اولین مسئله ای است که سرمایه گذاران، پس از تصمیم گیری نسبت به سرمایه گذاری، با آن مواجه می شوند بی شک ارائه اطلاعات مفید و شفاف به سرمایه گذاران در بورس، به طوری که بتواند مبنایی منطقی برای تصمیم گیری صحیح آنان فراهم آورد انجام معاملات را دربورس تسهیل بخشیده و موجبات فعال تر شدن بورس را فراهم خواهد آورد، همچنین این امر می تواند از یک سو موجب تخصیص بهینه منابع محدود اقتصادی به طرح های سودآورتر شده و از سوی دیگر با حفظ منافع سرمایه گذاران، زمینه ساز استمرار حضور سرمایه گذاران در بورس گردد. این تحقیق بر روی نمونه ای به تعداد 113 شرکت از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام گردیده که این شرکتها با روش تصادفی انتخاب گردیده اند. دو فرضیه این تحقیق با استفاده از ضریب همبستگی، ضریب تعیین و مدلهای رگرسیون خطی ساده و دو متغیره به دو صورت مقطعی (برای هر کدام از سالهای 81 تا 86 به طور جداگانه) و تجمعی (برای کل دوره شش ساله موثر تحقیق) آزمون گردیده و آنچه در نهایت ملاک قبول یا رد فرضیات تحقیق واقع گردید، نتایج به دست آمده از روش تجمعی بود که حکایت از این دارد که در سطح اطمینان 95 درصد رابطه وجه نقد حاصل از عملیات و سود تعهدی با بازده سهام معنی دار نمی باشد.