بتن با مقاومت بالا و تاثیر بزرگترین اندازه سنگدانه در آن

ریزی بسیار زیاد و فعالیت پوزولانی میکروسیلیس، کاسته شدن آب مصرفی و کارایی مناسب توسط فوق روان کننده و ایجاد سطح چسبندگی مناسب بین خمیر سیمان و سنگدانه ها با انتخاب یکی اندازه بهینه برای بزرگترین سنگدانه، سبب کاهش خلل و نفوذپذیری و افزایش دوام و مقاومت در بتن ها شده است.

یک ماده پوزولانی یک ماده سیلیسی است که به خودی خود ارزش چسبندگی ندارد، اما پودر شده آن در حضور رطوبت و در دمای معمولی با مواد موجود در سیمان (هیدروکسید کلسیم) واکنش شیمیایی ایجاد کرده و ترکیباتی را که دارای چسبندگی می باشند ایجاد می کند.

میکروسیلیس بسیار نرم و بصورت پودر می باشد و مرکب از مواد غیربلوری است و میزان (sio2) آن بین 85 تا 98 درصد می باشد. مواد معدنی مختلفی برای ساخت بتن با مقاومت بالا وجود دارد، از این مواد برای بهبود و توسعه کارایی بتن تازه و دوام بتن سخت شده استفاده می شود. موثرترین آنها میکروسیلیس می باشد که به عنوان پرکننده بین اجزاء متشکله بتن عمل نموده و نه تنها باعث چسبندگی بین ذرات سیمان می شود بلکه چسبندگی بین سیمان و سنگدانه را افزایش می دهند.