اثر زلزله بر ساختمانهای با مصالح بنائی و روشهای مقاوم سازی آنها

پیچیدگی رفتار سازه های آجری مانع از آن بوده است که روشهای جامعی برای تحلیل خواص مکانیکی سازه ای آنها بوجود آید. رفتارهای ناهمگن و غیرخطی و وجود ترکهای فراوان از یک سو و صفحه ای بودن اجزاء سازه ای از سوی دیگر پیچیدگی خاصی را ایجاد کرد که جز با روشهای اجزای محدود نمی توان از وضعیت تنشها اطلاعاتی بدست آورد.شکست دیوارهای برشی و عرضی اصلی ترین حالتهای شکست می باشند. زیرا در ساختمان های آجری سقف بر دیوارها تکیه دارد و با سقوط دیوارها احتمال در هم فرو ریختن کل ساختمان می باشد،بنابراین ناپایداری دیوارها را می توان به منزله ناپایداری کلی دانست. شکستهای برشی و خمشی حالتهای اصلی شکست دیوارهای برشی می باشند.

دیوارهای میان قاب در مقایسه با دیوارهای مجزا و پایه ها دارای شکل پذیری بیشتری هستند. مقاومت و ظرفیت اتلاف انرژی یک قاب توام با میانقاب بسیار بیشتر از یک قاب خالی است و لذا در یک قاب حاوی دیوار داخلی،حتی علیرغم افزایش نیروها به علت افزایش سختی، پایداری در مقابل زلزله بیشتر است.

در طراحی دیوارهای برشی چون پهنای دیوارهای آجری کم و بیش مساوی ارتفاع دیوار و گاهی بیشتر است لذا نمی توان جابجایی جانبی دیوار را صرفاً ناشی از خمش دانست بلکه برش می تواند سهم زیادی داشته باشد.