مقایسه روش زمان دوام با روش تحلیل دینامیکی افزایشی در تخمین ضریب رفتار قاب های دارای مهاربندهای کمانش تاب

روش زمان دوام یک روش آنالیز دینامیکی بر پایه عملکرد می باشد که تحت یک رکورد افزایشی که تابع شتاب نامیده می شود پاسخ سازه از محدوده خطی تا مرز خرابی مورد بررسی قرار می گیرد. این ویژگی روش زمان دوام باعث می شود ماهیت نتایج آنالیز، مشابه روش بار افزون و همچنین تحلیل دینامیکی افزایشی باشد لذا در این مطالعه قابلیت آنالیز زمان دوام در تعیین پارامترهای لرزه ای سازه ها نظیر ضریب رفتار و ضریب اضافه مقاومت، به عنوان نمونه در سیستم مهاربندی کمانش تاب مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از تابع شتاب سری f که برمبنای طیف شتاب زلزله های واقعی کالیبره گشته، استفاده شده است. مطالعه روی قاب های 3، 6، 9 و 12 طبقه با پیکربندی شورون معکوس و با استفاده از نرم افزار opensees انجام شده است و نتایج با مقادیر بدست آمده از تحلیل دینامیکی افزایشی، ida، تحت 17 رکورد مهم زلزله های دنیا از جمله دو زلزله مهم ایران (طبس و بم) مقایسه شده است.