• نقش احتمالی اینتگرینها در تکوین تحمل به اثر ضددردی مرفین در موش صحرایی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 745
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    شواهدی وجود دارد که فعالیت اینترگرینها با مصرف مکرر مرفین کاهش می یابد. این تغییرات کاهشی ممکن است در تکوین تحمل به مرفین نقش داشته باشد. کاتیون منگنز (mn++) با بخش خارج سلولهای اینترگرینها متصل شده و موجب فعال شدن آن می شود. در این مطالعه سعی شده است اثر فعال نمودن اینترگرینها به کمک کاتیون منگنز بر ایجاد تحمل به اثر ضد دردی مرفین بررسی تشود. برای القاء تحمل به مرفین، دوز 15 میکروگرم مرفین دوبار در روز به مدت پنج روز به شیوه داخل نخاعی به موشهای صحرایی نر بالغ تزریق می شد. برای بررسی اثر کاتیون منگنز، 15 دقیقه قبل از مرفین، کاتیون منگنز )با دوز (20 nmol/rat به صورت داخل نخاعی تجویز می گردید. اثر ضد دردی مرفین توسط آزمون tail flick سنجیده می شد. زمان قطع (cut off time) تابش نور 8 ثانیه بود. مقایسه زمان تاخیر tail flick بدنبال تجویز تک دوز مرفین (15 μg/rat) یا کاتیون منگنز+ مرفین نشان داد که کاتیون منگنز اثری بر بی دردی مرفین ندارد در گروهی از حیوانات که به مدت پنج روز همزمان با دریافت مرفین، کاتیون منگنز دریافت می کردند، مرفین در روز ششم بی دردی بارزی ایجاد کرد. همچنین مصرف کاتیون منگنز به صورت مزمن اثری بر آستانه درد نداشت. بر اساس این یافته ها، کاتیون منگنز در کاربرذ داخل نخاعی به همراه مرفین از ایجاد تحمل به اثر ضد دردی مرفین جلوگیری می کند. بنابراین به نظر می رسد به دنبال مصرف مزمن مرفین کاهش سطح فعالیت اینترگرینها پدید می آید که در ایجاد تحمل به اثر ضد دردی مرفین نقش دارد. مطالعه گسترده تری لازم است تا مشخص شود آیا اثر کاتیون منگنز به نقش اینترگرینها در چسبندگی سلولها وابسته است و یا به مکانیزم های نشانه پردازی داخل سلولی ناشی از فعالیت آنها.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها