تحلیلی بر کیفیت شهرسازی با رویکردمبتنی بر سلامت در دوران پسا کرونا

تحلیلی بر کیفیت شهرسازی با رویکردمبتنی بر سلامت در دوران پسا کرونا

امروزه با پیشرفت تکنولوژی سعی شده تا هرچه بیشتر، سلامت فیزیکی و روحی انسان در طراحی شهری و شهرسازی تامین گردد. با این وجود هنوز عوامل ناشناخته و پیش بینی نشده وجود دارند که سلامت بشر را تهدید می کنند. این عوامل می توانند یا مستقیم مربوط به نحوه طراحی و ساخت بناها وسازهای شهری اثرگذار باشد و یا اینکه توسط عوامل بیرونی مثل شیوع و گسترش ویروس ها و عفونت ها مانند پدیده پاندمی کرونا اثر گذار بر کیفیت زندگی و خدمات شهروندی در طراحی و کارکردهای شهرسازی ساختمان ها و شهرها را تحت تاثیر منفی قرار دهد.

در این بین سلامت افراد و به دنبال آن سلامت جامعه تهدید می گردد. شهر به عنوان یک سیستم پیچیده عمل میکند که با ورود به بی نظنی در تلاش برای دستیابی به نظم نوینی دست یابد. انتظار می رود که فضاهای شیری جدید به شیوه نسبتا متفاوتی بازتولید شود و در این بازتولید روابط بین مراکز فعالیت، سکونت دچار تحول شده، الگو و رفتار جدیدی را پی ریزی کند که خود می تواند فضای جدیدی را بازتولید کند. هدف این مطالعه تحلیل آثار بحران ناشی از پاندمی کرونا در فضای شهری، منطقه ای و هم افزایی این تاثیر با الگوی روابط و رفتار انسان در فضای شیری است.

برای این منظور پس از بررسی اسناد و منابع تاریخی و مشاهدات ناشی از تجربه صاحب نظران و متخصصان این رشته مصاحبه شد که 40 نفر از این افراد از طریق پرسشنامه طراحی شده بر بستر فضای مجازی نظر خود را درباره متغیر را اعلام کردند. میانگین وزنی به تغییرات یافته های این نظرسنجی نشان داد که در همه متغیرها اعلام نمودند. میانگین و ضریب تغیرات نشان داد که میانگین همه متغیرها بالاتر از استاندارد بوده و بنابراین صاحب نظران معتقد تغییر آینده امری ضروری است.

اما ضریب تغییرات که تحولات عینیت یافته در وضع موجود بیش از سایر متغیرها مورد وفاق و اتفاق نظر است بنابراین زمان تدوین اقدامات فوری در زمینه این موارد برای سایر موارد نیز سناریوهای میان مدت و راهبردی تدوین شود. ایجاد واحد طراحی شیری با رویکرد سلامت جامعه در شیرداری ساوه بررسی شد و نتایج نشان داد که برای تبدیل تیدید به فرصت در گذار مدیریت شیری و توجه به ابعاد مدیریت در حوزه معناری و شهرسازی شهرداری ساوه در شرایط اضطراری حائز اهمیت می باشد.