• تعیین الگوی لرزه خیزی زاگرس با استفاده از پارامترهای فرکتالی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1035
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در این تحقیق، الگوی لرزه خیزی زاگرس برای زمین لرزه های با حداقل بزرگی 4.4 در دوره زمانی 1975 تا ژوئن 2013 با استفاده از پارامترهای فرکتالی b-value، بعد همبستگی مکانی و زمانی تعیین شد. نتایج به دست آمده حاکی از پایین بودن پارامتر b-value و بعد همبستگی مکانی در پهنه انتقالی زاگرس – مکران و محدوده سامانه گسلی کازرون – برازجان است. این مسئله نسبت بیشتر وقوع زمین لرزه ها بزرگتر در این بخش ها به خصوص پهنه گذر را می رساند. به طوری که توزیع مکانی این زمین لرزه ها توسط روند ساختاری غالب کنترل می شود. وقوع زمین لرزه های بزرگ در این سبب ایجاد خوشه های پس لرزه و در نتیجه کاهش بعد همبستگی زمانی شده است. بررسی های آماری زمین لرزه ها در این مناطق و نیز حذف خوشه های لرزه ای این نتیجه را تایید می کند. البته در بخش انتهایی شمال غرب زاگرس نیز مقدار این پارامترها به نسبت پایین است، بررسی ها نشان می دهد که این منطقه در محدوده زمانی مورد مطالعه، زمین لرزه های بزرگی نداشته اما هر چند سال منطقه با فوج های لرزه ای مواجه بوده است، بنابراین زمین لرزه های بزرگتر آن بزرگی متوسطی دارند و خوشه های لرزه ای نیز عمدتا پس لرزه نبوده بلکه فوج های لرزه ای است که در نقاط خاصی متمرکز هستند. در سایر بخش های زاگرس مقدار پارامترهای فرکتالی محاسبه شده بالا است که بر وقوع زمین لرزه ها با بزرگی متوسط و همگن تر بودن توزیع مراکز سطحی آنها به دلیل وجود قطعات گسلی کوچک و پراکنده و نیز چین های لرزه زا دلالت دارد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها