بررسی تاثیر پروپیل تیواوراسیل (ptu) و سطوح مختلف انرژی جیره روی عملکرد و برخی صفات کمی و کیفی اسپرم در خروس های مادر گوشتی

این مطالعه برای تعیین اثرات سطوح متفاوت پروپیل تیواوراسیل (ptu) و انرژی جیره روی عملکرد و برخی از صفات کمی و کیفی اسپرم در خروسهای مرغ مادر گوشتی انجام گرفت. در این آزمایش از طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 2 ´ 2 استفاده گردید. فاکتورهای اصلی سطوح مختلف ptu (صفر و 0.1 درصد) و سطوح مختلف انرژی (2650 و 2750 کیلوکالری بر کیلوگرم) بودند. تعداد 64 قطعه خروس های مادر گوشتی سویه راس 308 در سن 6 هفتگی به طور تصادفی در 4 تیمار با 4 تکرار (4 خروس در هر تکرار) قرار داده شدند. تیمارها شامل:ptu)e1p1 (1 صفر درصد، انرژی 2650 کیلوکالری بر کیلوگرم)،)e2p1 (2 صفر درصد، انرژی 2750 کیلو کالری بر کیلوگرم)،0.1 ptu) e1p2 (3  درصد، انرژی 2650 کیلوکالری بر کیلوگرم)، و 0.1 ptu) e2p2 (4 درصد، انرژی 2750 کیلوکالری بر کیلوگرم) بودند. وزن بدن در گروه های دریافت کننده ptu به طور معنی داری کمتر از سایر گروه ها بود (p<0.01) و مصرف خوراک تحت تاثیر ptu قرار نگرفت ولی در جیره هایی که انرژی بالاتری داشتند، بطور معنی داری کاهش یافت ptu .(p0˂05)موجب افزایش معنی دار حجم منی و غلظت اسپرم تولیدی شد و اثر انرژی جیره بر حجم منی تولید شده نیز معنی دار بود (p<0.01) اما هیچ اثر متقابلی بین انرژی جیره و ptu از نظر حجم منی و غلظت اسپرم مشاهده نشد. وزن بیضه نیز تحت تاثیر ptu جیره قرار گرفت ولی سایر خصوصیات کیفی اسپرم مانند درصد اسپرم زنده، مرده و غیرنرمال تحت تاثیر هیچ یک از تیمارهای آزمایشی واقع نشد. اثر متقابلی بین ptu و انرژی جیره در خصوص صفات کیفی اسپرم مشاهده نشد. نتایج این آزمایش نشان داد که ptu می تواند باعث بروز هیپوتیروئیدیسم زودگذر قبل از بلوغ شده و میزان رشد را کاهش داده و باروری خروسهای بالغ را افزایش دهد.