بررسی اثر مدل های ساده و پیچیده یادگیری حرکتی روی عملکرد اندام فوقانی بیماران دچار facioscapulohumeral muscular dystrophy حین فعالیت های روزمره

روش کار: دو مطالعه مختلف برای بررسی اثر یادگیری حرکتی و پیچیدگی مدل یادگیری روی عملکرد اندام فوقانی طراحی و دو مدل ساده و پیچیده حرکتی بر اساس عمل نوشیدن شبیه سازی گردید. در مطالعه اول 7 بیمار 7 ,facioscapulohumeral muscular dystrophy (fshd) داوطلب سالم شرکت کردند. عملکرد اندام فوقانی با ثبت الکترومیوگرافی (emg) عضلات brachioradialis ,biceps، شتاب حرکت، flexion آرنج، abductin ,flexion شانه، مدت زمان اجرا و زمان واکنش (reaction time, rt) عمل شبه نوشیدن قبل و بعد از 30 دقیقه تمرین مدل پیچیده ارزیابی شد. مطالعه دوم با مدل ساده یادگیری و با همکاری 6 داوطلب سالم و 6 بیمار fshd دیگر انجام گردید. به استثنای ثبت emg عضلات deitoid ,triceps به جای brachioradialis سایر متغیرها مشابه آزمایش اول بود.