بررسی تاثیر برنامه ی واحد درسی تربیت بدنی 2 تنظیم شده بر اساس مدل بزنف بر فعالیت جسمانی منظم دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه ای تجربی بود که جامعه ی پژوهش را کلیه ی دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که واحد تربیت بدنی 2 را در نیم سال اول سال تحصیلی 86-85 انتخاب کرده بودند، تشکیل داد (n=120). همه این دانشجویان در 6 کلاس قرار داشتند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (3 کلاس) و مداخله (3 کلاس) تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده های پرسشنامه ی تنظیم شده بر اساس مدل بزنف و پرسشنامه ی فعالیت جسمانی بین المللی ipaq بوده است. دانشجویان گروه مداخله به مدت دو ماه تحت برنامه ی آموزشی بر اساس اجزای مدل بزنف (متشکل از باورها، نگرش ها، هنجارهای انتزاعی، عامل توانمندساز) قرار گرفتند. گروه کنترل هم به مدت دو ماه تحت آموزش معمول واحد عمومی تربیت بدنی (2) قرار گرفتند. اطلاعات مربوط قبل، 2 ماه و 4 ماه بعد از مداخله جمع آوری شد. و مورد آنالیز آمار تحلیلی قرار گرفت.

یافته ها: میانگین نمرات متغیرهای اجزای مدل بزنف بین گروه کنترل و مداخله بعد از مداخله ی آموزشی اختلاف معنی داری را نشان داد. گروه مداخله به طور معنی داری عملکرد بهتری در خصوص انجام فعالیت جسمانی منظم در 2 و 4 پس از پایان برنامه ی آموزشی داشت.

نتیجه گیری: مدل بزنف می تواند در طراحی برنامه ی آموزشی واحد تربیت بدنی جهت بهبود عملکرد دانشجویان در زمینه ی انجام فعالیت جسمانی منظم کاربرد داشته باشد.