رویکردی نوین جهت افزایش آستانه تحمل پذیری خطا در نرم افزار

موضوع اصل این مقاله یک رویکرد مبتنی بر تکنولوژی تحمل خطا مبتنی بر چندین سناریو هایی مختلف را که پیاده سازی شده است ارتباط داخلی تایید عملکردی مبتنی بر شبیه سازی است که به صورت استاندارد برای به حداقل رساندن برای از بین بردن خطاهای طراحی از سیستم های سخت افزاری شبیه سازی شده بکار می رود که مکانیزم های تحمل خطایی دارند که برای قدرتمند کردن سیستم ها در برابر خطاها کار می کنند. که به این منظور یک پلتفرم ارزیابی که این روش را اتصال می دهد و برای یک مطالعه موردی خاص تست می شود یک روبات که در یک جای پر پیچ و خم حرکت می کند (بخش الکترومکانیکی آن کنترل ربات است و بخش مکانیکی آن خود ربات است) با این حال برای ایجاد پلتفرم ارزیابی که بطور عمومی برای سیستم های الکترومغناطیسی متفاوت قابل استفاده باشد چندین مشکل مختلف حل خواهد شد. برای مثال کنترل الکترونیکی می تواند چندین روش داشته باشد (سخت افزاری مبتنی بر پردازنده و مبتنی شبکه عصبی) و برای هر گزینه قابلیت تعمیر کردن آن وجود دارد. به علاوه برای بررسی رفتار مختلف سیستم های تایید شده سناریوهای، تایید مختلف باید جمع آوری شود و این وظیفه مولد های (ژنراتورهای) تصادفی ویا سناریوهای تست های رگرسیون مفید است. هم چنین آزمایشات بسیار مختلف وجود دارد (سخت افزاری مبتنی بر پردازنده و مبتنی شبکه عصبی). علاوه برای بررسی رفتار پیچیده سیستم های تایید شده سناریوهای تایید مختلف باید جمع آوری شود و این مسئولیت مولدهای (ژنراتورهای) تصادفی و یا سناریوهای تست های رگرسیون مفید خواهد بود هم چنین بررسی بسیار بیشتری باید برای ایجاد روش تحمل خطاهای کافی انجام گرفته که نشان خواهد داد چگونه یک کنترلر الکترونیکی عمومی می تواند در برابر خطاها بوسیله مکانیزم های تحمل خطا استوار شوند تا آنرا در محیط واقعی به اندازه کافی قانع کند همه این موضوعات گوناگون در این مقاله به همراه برخی آزمایشات جانبی ارائه می شوند که باعث یکپارچگی آنها در یک پلتفرم بررسی می شود بسیاری از تکنیک های تحمل پذیری خطا طراحی شده اند تا اینکه میزان خطا را کاهش می دهد تحمل پذیری خطا توانایی یک سیستم برای ادامه وظایف در نظر گرفته شده حتی در حضور خرابی ها است تا به کار خود ادامه دهند. سیستم به حیات خود ادامه دهد.