مقایسه نتایج روش جراحی هیدروسل به روش بسته و روش استاندارد اکسیزیونال به صورت هیدروسلکتومی

روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تمام بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های امام رضا (ع) و قائم (عج) مشهد در فاصله سال های1383-85  به منظور جراحی هیدروسل غیرارتباطی، به دو گروه تقسیم شدند. بیماران بالغی که هیدروسل غیرارتباطی ساده بدون آسیب شناسی زمین های داشتند و راضی به عمل با روش جدید بودند، وارد مطالعه شدند. در گروه اول (23 بیمار) با 24 مورد هیدروسل تحت هیدروسلکتومی بسته با استفاده از کاتتر (شنت) که بین زیر جلد اسکروتوم و ساک هیدروسل قرار داده می شد، قرار گرفتند. در گروه دوم ( 29 بیمار) با 29 مورد هیدروسل تحت هیدروسلکتومی اکسیزیونال قرار گرفتند. نتایج عمل شامل میزان بهبودی، عود و عوارضی مانند عفونت، درد پس از عمل، ادم، هماتوم و آتروفی بیضه در دو گروه مقایسه شد.

یافته ها: در گروه یک، 13 مورد (62 درصد) بهبودی و 8 مورد (38 درصد) عود (شکست درمان) مشاهده شد و در گروه دوم 22 مورد (95.6 درصد) بهبودی و یک مورد (4.4 درصد) عود وجود داشت. درد پس از عمل در گروه یک در 9 بیمار (42.9 درصد) کم، در 11 بیمار (52.4 درصد) متوسط و در یک بیمار (4.7 درصد) زیاد بود و در گروه دوم درد در همه بیماران (100 درصد) زیاد و مستلزم آنالژزیک تزریقی (مخدر) بود. در گروه یک، ادم پس از عمل در 5 بیمار (23.8 درصد) و در گروه دوم در تمام بیماران ( 100 درصد) وجود داشت. هماتوم در 2 بیمار (8.7 درصد) گروه دوم ایجاد شد، ولی در هیچ یک از بیماران گروه یک مشاهده نگردید.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که هر چند میزان عود هیدروسلکتومی بسته بیشتر از باز بود، اما عوارض کمتری داشت. می توان این عمل را در بیماران پرخطری که انجام هیدروسلکتومی اکسیزیونال در آنها مقدور نیست، به عنوان روش انتخابی در نظر گرفت.